Προς Κύπριους Αντιπολιτευόμενους

Έχεις μεγαλώσει...

Η ζωή σου υπήρξε σχεδόν ιδανική...

Ήσουν πάντα με τη μεριά των δυνατών...

Αυτών με τις φρέσκιες ιδέες...

Φρέσκιες ιδέες ήταν για σένα ότι εμείς - της άλλης όχθης των ιδεών - θεωρούσαμε αθεράπευτα κιτς για να τις κάνουμε όραμα...έτσι βρεθήκαμε στην άλλη όχθη των ιδεών - από απέχθεια στο κιτς του δικού σου κόσμου...

Από έναν Μπρεχτ, έναν Καρυωτάκη κι έναν Λειβαδίτη βρεθήκαμε να διαβάζουμε το Κεφάλαιο..

Η Αισθητική αναπήδησε μπροστά μας σαν πολιτική στάση, από άρνηση να ξεχάσουμε το σώμα μας και το δέρμα μας ανακαλύψαμε τον κρυφό σύνδεσμο των ιδεών και του ωραίου. Είπαμε Αισθητική και είπαμε Πολιτική αυτό που βρήκαμε.

Έχεις μεγαλώσει...ποτέ δεν σταθήκαμε εμπόδιο στο δρόμο σου...ο δρόμος σου δημιούργησε αυτό τον κακάσχημο κόσμο που τώρα συνθλίβεται...

Η ζωή σου, που υπήρξε σχεδόν ιδανική, συνθλίβεται μαζί με τόνους από κιτς τερατουργήματα μαζί με τόνους μελάνι ανοησίας και από τη σκόνη της σύνθλιψης  αναδύεται ο τρόμος για τη ζωή που έζησες...

Είσαι με τον κόσμο που συνθλίβεται και χάνεται και δεν νοείς πως η δική μας θέση  δεν μπορεί πια να είναι η θέση της  συν-σύνθλιψης και της συν-θλίψης...

Γλώσσα φιδιού που σπέρνει σταγόνα σταγόνα το δηλητήριο από θυμό ή από ζήλια για τη ζωή που έρχεται και σε συνθλίβει έγινε η γλώσσα σου...

Συ διάλεξες τον κόσμο των σκουπιδιών, τον κόσμο της ανοησίας, τον κόσμο της αήθιας, τον κόσμο του μίσους, τον κόσμο που χάνεται...

Φύγε από το δρόμο. Έχει τελειώσει η ζωή που ιδανικά έζησες.