Ανάπτυξη, επιχειρηματικότητα και μπανάνες.

Θα μας ενημερώσει κάποιος τί ακριβώς έγινε με αυτό το νόμο για τις παραλίες, να μην τα διαβάζουμε μόνο στον Πολίτη από τον κ.Πουργουρίδη;

Έπρεπε να ψηφίσουμε γιατί το ζήτησε η Τρόικα, άκουσα πως είπε ο Γιάννος ο Λαμάρης - σε λίγο η Λεμεσός δεν θα είναι σεξ τάουν θα είναι κλάφτα καρακιτσαριό τάουν...ο Πουργουρίδης γιατί φωνάζει, κάτι για συμφέροντα κομμάτων και ιδιωτών λέει...τελικά με τα μπάνια του λαού θα κάνουμε κάτι ή δεν το προνοεί αυτό το μνημόνιο; Και σε νησί και σε φρούριο και σε αποικία και αμπανιάριστοι για τις επιχειρήσεις με τις μπανάνες στην παραλία....εμείς πού να διαδηλώσουμε που είμαστε ο λαός και δεν είμαστε τα δημοτικά συμβούλια;

Δηλαδή όταν ο Άντρος μας είπε πως το ΑΚΕΛ θα ανασκουμπωθεί τί εννοούσε; Πως θα ανασκουμπωθεί πάνω στα κρεββατάκια και τις μπανάνες; Είναι πολλά τα λεφτά, δεν τα βάζουμε με το ιδιωτικό κεφάλαιο, χρόνια και χρόνια κάνουμε αλισβερίσι με αυτούς τους τύπους, χρόνια και χρόνια κλείσαμε τις παραλίες για τα ιδιωτικά συμφέροντα, ανάπτυξη, επιχειρηματικότητα και μπανάνες...

ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΜΟΥ

Με τον Χρήστο Πουργουρίδη

28/10/2013

Τα όσα ανακοινώθηκαν πρόσφατα, μετά την ολοήμερη συνεδρία του Πολιτικού Γραφείου του Δημοκρατικού Συναγερμού που έγινε στη Λεμεσό, καθώς επίσης και η απόφαση για να τερματισθεί ο αναχρονισμός να διορίζονται τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων των ημικρατικών οργανισμών από κομματικές λίστες, έγιναν δεκτά με ανακούφιση από όλους εμάς που θεωρούμε ως τον κύριο αίτιο της κρίσης το κομματικό κατεστημένο.

Φάνηκε προς στιγμή ότι το μεγαλύτερο κόμμα του τόπου, υπό την ηγεσία του Αβέρωφ Νεοφύτου, άρχισε να κάνει βήματα προς την κατεύθυνση να απαλλαγεί ο τόπος από το αμαρτωλό παρελθόν της κομματοκρατίας. Τα αισθήματα ανακούφισης δυστυχώς κράτησαν μόνο μερικές μέρες. Ήρθε η προχθεσινή έγκριση από τη Βουλή του νόμου - σκάνδαλο για τις παραλίες, που επιβεβαίωσε ότι το κομματικό σύστημα του τόπου παραμένει σάπιο μέχρι το μεδούλι.

Η Βουλή ψήφισε σχεδόν ομόφωνα  -μοναδική τιμητική εξαίρεση η αποχή του Δ. Συλλούρη- ένα νόμο προκλητικά σκανδαλώδη που εξυπηρετεί τα συμφέροντα μερικών δεκάδων ανθρώπων σ’ ολόκληρη την Κύπρο. Πρόκειται για ένα νόμο που παρέχει εξωφρενικά απαράδεκτη προνομιακή μεταχείριση σε κάποιους επιχειρηματίες. Αυτός ο νόμος-ξεφτίλα πάει και έρχεται ενώπιον της Βουλής από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας. Κάθε φορά που το θέμα ερχόταν ενώπιόν του, το σώμα αυτοδεσμευόταν ότι ήταν η τελευταία παράταση. Κι όμως οι εμπλεκόμενοι επιχειρηματίες, καμιά διακοσαριά σε ολόκληρη την Κύπρο, αριστοτεχνικά διαπλεκόμενοι με κάποιους βουλευτές, κατόρθωναν οι παρατάσεις να μην έχουν τελειωμό. Θυμάμαι στα χρόνια που ήμουν στη Βουλή πόσο άβολα νιώθαμε, κάποιοι από μας, από το γεγονός και μόνο ότι το θέμα ετίθετο και πάλιν προς ψήφιση ενώπιον της Βουλής. Πρωταγωνιστές ήταν πάντα οι βουλευτές της επαρχίας Αμμοχώστου.

Οι βουλευτές βέβαια όλων των κομμάτων. Είναι οι ίδιοι βουλευτές που κατ’ επανάληψη έκαναν προς την ολομέλεια και σε επιτροπές της Βουλής προτάσεις για να διευκολυνθούν στο ”θεάρεστο” έργο τους οι κυνηγοί αμπελοπουλιών. Η ψήφιση αυτού του ανήθικου νόμου αποδεικνύει ότι η διαπλοκή και ο λαϊκισμός στην Κύπρο είναι ασθένειες ανίατες. Όσα μέτρα και να μας επιβάλουν οι ξένοι δανειστές δεν θα μπορέσουν να απαλλάξουν τον τόπο από τα καρκινώματα αυτά. Το σάπιο κομματικό σύστημα οδηγεί τον τόπο στην καταστροφή. Ψηφίζει νόμους, όπως τον υπό συζήτηση, που συνιστούν εγκλήματα κατά της χώρας. Σε τούτες τις δύσκολες συνθήκες της κρίσης και του χρέους οι άθλιοι πολιτικοί ψηφίζουν νόμους που προάγουν τα άνομα συμφέροντα της διαπλοκής. Και που μας προκαλούν αισθήματα αηδίας και ντροπής. Όταν αυτοί που ενοικιάζουν κρεβατάκια και ομπρέλες στις παραλίες έχουν τη δυνατότητα να εξασφαλίζουν ομόφωνα την έγκριση νομοσχεδίων που εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους, φανταστείτε τι μπορεί να επιτύχουν οι διάφοροι μεγαλοεπιχειρηματίες, οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι, οι ντηβέλοπερς και οι καναλάρχες που διαθέτουν πολύ περισσότερο χρήμα και επιρροή.

Η ψήφιση αυτού του νόμου επιβεβαιώνει αυτό που είπα δεκάδες φορές από τη στήλη αυτή: Οι νοοτροπίες, οι λογικές, τα συμφέροντα, η κυρίαρχη κάστα και όλοι αυτοί που μας έφτασαν έως εδώ δεν διαθέτουν ούτε τη βούληση, ούτε την ικανότητα, αλλά ούτε και την εμπιστοσύνη ημών των πολιτών, να σχεδιάσουν και υλοποιήσουν τις αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος για να ξεπεράσει την κρίση. Τις οποίες αλλαγές επινοούν, όπως αυτές που αποφάσισε πρόσφατα το Πολιτικό Γραφείο του ΔΗ.ΣΥ, είναι για να προλάβουν την έκρηξη της οργής του κόσμου. Ένα κόμμα που ψηφίζει νόμους, όπως αυτόν για τις παραλίες, δεν μπορεί με θράσος και αδιαντροπιά να διατείνεται ότι μπορεί να μας ”σώσει”. Ας ελπίσουμε ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα περισώσει ότι μπορεί να περισωθεί με το να αναπέμψει τον νόμο.

28/10/2013, Πολίτης