Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.

Ζοζέ Σαραμάγκου

24.8.13

Κάποτε.

Ξαναδιαβάζω για τρίτη φορά, την Κριτική του Προγράμματος της Γκότα. Πρόκειται για τις κριτικές παρατηρήσεις του Μαρξ στο πρόγραμμα του κομματικού συνεδρίου της Γκότα ( Μάης 1875 ) του Γερμανικού Εργατικού Κόμματος.

Κάποτε ο κόσμος δεν ήταν γεμάτος τσιτσιφιόγκους. Ο σοσιαλισμός, ήταν μια σοβαρή υπόθεση, με σοβαρές λέξεις, με σοβαρές αναλύσεις, με σοβαρές απαιτήσεις και άρα με σοβαρά πολιτικά κινήματα. Κάποτε για να είσαι σοσιαλιστής υπήρχαν κριτήρια.

Κάποτε οι λέξεις είχαν νόημα, δηλαδή, οι άνθρωποι είχαν αξιοπρέπεια.

45 σελίδες είναι όλες κι όλες, θα τις μεταφέρω στο μπλογκ, έτσι για την δική μου ευχαρίστηση.

Παρακολουθώ το θέατρο των ημερών με την ερευνητική και το ακελ όπως όλοι. Θέμα παραστάσεως: Οι θεσμοί!!! Η μεν κυβέρνηση και τα λοιπά κόμματα κατηγορούν το ακελ πως δεν σέβεται τους θεσμούς, το δε ακελ κατηγορεί τους υπολοίπους πως αυτοί δεν σέβονται τους θεσμούς, εφόσον φίμωσαν/παρέκαμψαν/υποτίμησαν και αγνόησαν την κατάθεση του πρώτου πολίτη της χώρας και αντιπροσώπου του ανώτατου πολιτειακού θεσμού, που είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Η μεν κυβέρνηση - με συμπτώματα σοβαρής νοητικής και πολιτικής καθυστέρησης, πέραν από τα συμπτώματα της αλαζονείας και του ξεβρακώματος προς το Κεφάλαιο - τρέχει να εφαρμόσει τις εν ψυχρώ "εκτελέσεις" κατά του λαού για την "ανάπτυξη", ενώ το ακελ ανακαλύπτει την τασιηνόπιττα χωρίς τασιήν. Ανακαλύπτει το "πλαίσιο" λέει, το οποίο αρνείται να ακούσει η ερευνητική.

Ποιό είναι αυτό το "πλαίσιο", η τασιηνόπιττα χωρίς τασιήν που ανακάλυψε το ακελ; Πως τα αίτια της κρίσης είναι ενδοσυστημικά και οφείλονται στον καπιταλισμό. Να τους δώσουμε συγχαρητήρια για το σθένος και το θάρρος να το ομολογήσουν, άσχετα πως στην Ευρώπη και στον κόσμο εδώ και 7 χρονια συνεδριάζουν - συνεδρίες επί συνεδρίες, αναλύσεις επί αναλύσεων για την έξοδο από την κρίση αυτή. Λες και οι νεοφιλελεύθεροι ή οι φιλελεύθεροι ψάχνουν τις λύσεις "εκτοσυστημικά"!...Και τί σημαίνει πως τα αίτια της κρίσης είναι ενδοσυστημικά;

Μα εν απλό!

Πως αν δεν ήταν ο Ορφανίδης, η Κύπρος δεν θα είχε οικονομικό πρόβλημα. Άρα; Ο Ορφανίδης "είναι" η ενδοσυστημικότητα της κρίσης του καπιταλισμού. Δηλαδή; Το τραπεζιτικό κεφάλαιο.; Όχι! Το τραπεζιτικό κεφάλαιο μια χαρά είναι, απλά ο Ορφανίδης επήεν τζαι ετζόγαρεν υπέρ του Ελληνικού Κεφαλαίου και του Βγενόπουλου και δεν προφύλαξε το καταπληκτικό μέχρι πρότινος κυπριακό τραπεζιτικό σύστημα.

Τί προτείνει το ακελ λοιπόν; Προτείνει να ξαναστήσουμε το τραπεζιτικό μας σύστημα μέσω της ανάπτυξης και όχι της λιτότητας, δηλαδή να ξαναγίνουμε ελκυστικοί για άλλης μορφής μονοπωλιακό κεφάλαιο, εφόσον το μετοχικό κεφάλαιο, και οι καταθέσεις-αναλήψεις εξπρές με ψηλά επιτόκια / πλυντήρια, έκαμε φτερά πλέον.

Το ακελ, λέει όμως, καταβάθος, αμφισβητεί την ερευνητική -  γιατί αμφισβητεί τους αστικούς θεσμούς - γιατί αμφισβητεί τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής! - αγγούριν του ππίγκου!

Ούτε μισή λέξη κατά του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, μόνο αντικαπιταλισμός με καπιταλιστικό πολιτικό και οικονομικό πρόγραμμα, τζαι τασιηνόπιττες χωρίς τασιήν!

Η απόλυτη ξεφτίλα της δεξιάς είναι οφέλημο μέτρο σύγκρισης, για να ανεβαίνουμε τάχα κανένα πόντο πάνω από τη γη...στην πραγματικότητα όμως, ο κόσμος κάποτε δεν ήταν γεμάτος τσιτσιφιόγκους.



1 σχόλιο: