The Guardian, Ο Φρανσουά Ολλάντ και το γιατί οι Γερμανοί μπορούν να ησυχάσουν

Ο Φρανσουά Ολλάντ και το γιατί οι Γερμανοί μπορούν να ησυχάσουν

Αφήστε τα ευρω-ομόλογα: Ο νέος γάλλος πρόεδρος μοιάζει πραγματιστής που θα συμμορφωθεί με τους αυστηρούς κανόνες του Βερολίνου

Μια εβδομάδα αφού ορκίστηκε πρόεδρος της Γαλλίας, ο Φρανσουά Ολλάντ θα παραστεί στην πρώτη συνάντηση κορυφής της ΕΕ σε δείπνο στις Βρυξέλλες.

Το γεγονός αυτό της 23 Μάη, που οργανώνεται από τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ερμάν φον Ρομπούι, έχει οργανωθεί ειδικά για να βολιδοσκοπηθεί ο Ολλάντ, και για να φανεί ότι ήδη έχει επίδραση.

Ο Ολλάντ θα έχει ήδη κάνει την πρώτη του συνάντηση με την Άνγκελα Μέρκελ στο Βερολίνο, στην οποία θα έχουν ασχοληθεί με τις πολιτικές λιτότητας και ανάπτυξης και θα έχουν αναζητήσει συμβιβασμούς.

Και οι δύο τους είναι κεντρώοι πραγματιστές, πράγμα που υπονοεί, αλλά δεν εγγυάται, προθυμία για την σύναψη συμφωνίας. Από τον Μπλαιρ στον Κάμερον, στον Ομπάμα, στον Μάριο Μόντι της Ιταλίας, θα ήταν δύσκολο να εντοπιστεί αρχηγός δυτικού κράτους που δεν είναι κεντρώος πραγματιστής. Αλλά οι τελικές γραμμές --τα εθνικά συμφέροντα και οι οξείες διαφορές πολιτικής-- παραμένουν.

Καθώς η Ευρώπη μάχεται με το μεγάλο της πρόβλημα, ο Ολλάντ αντιμετωπίζει κατηγορίες πως είναι ένας "επικίνδυνος" Κεϋνσιανιστής τύπου "φορολόγησε και ξόδεψε", με στόχο να ανατρέψει την οικονομική και μονεταριστική αυστηρότητα των Γερμανών και να τους αναγκάσει να χρηματοδοτήσουν το χρέος της ευρωζώνης εκδίδοντας ευρω-ομόλογα. Η κρίση τέλος.

Κρίνοντας από τους βοηθούς του, τα προγράμματά του και τις δηλώσεις του, ο Ολλάντ δεν είναι τίποτε τέτοιο.

Οι Γάλλοι θα ήθελαν ευρω-ομόλογα, αν μπορούσαν να τα έχουν. Αλλά με το Βερολίνο να λέει "νάιν" για το άμεσο μέλλον --χωρίς να τα αποκλείσει εντελώς, μακροπρόθεσμα-- το Παρίσι δεν πιέζει.

Ο Μισέλ Σαπέν, ο βασικός βοηθός του Ολλάντ στην οικονομία και πιθανός υπουργός οικονομικών, είπε σε γερμανούς διπλωμάτες στο Παρίσι ότι τα ευρω-ομόλογα δεν ήταν η απάντηση στην κρίση του ευρώ, ιδιαίτερα αν υπήρχε ένα αρκετά μεγάλο τείχος προστασίας με τη μορφή του κεφαλαίου διάσωσης της ευρωζώνης.

"Σχετικά με τα ευρω-ομόλογα, ο Σαπέν ήταν ξεκάθαρα σκεπτικιστής", γράφει ένα υπόμνημα προς το Βερολίνο από την γερμανική πρεσβεία στο Παρίσι που απέκτησε ο Γκάρντιαν.

Ο Σαπέν απέκλεισε επίσης τα μεγάλα προγράμματα δαπανών: προσπαθώντας να αναμορφώσει τη γαλλική οικονομία, ο Ολλάντ θα προτιμούσε μέτρα που αφορούν την πλευρά της προσφοράς, του είδους που το Βερολίνο προκρίνει καθημερινά.

"Είναι απόλυτα βασικό να δημιουργήσουμε ανάπτυξη, αλλά αυτό μπορεί να γίνει μόνο με μέτρα που αφορούν την πλευρά της προσφοράς και όχι πλέον με προγράμματα κρατικών δαπανών", είπε η ομάδα Ολλάντ σε γερμανούς διπλωμάτες.

Ο Ολλάντ σκιαγράφησε τέσσερις περιοχές πολιτικής στην προσπάθειά του να ξαναεκκινήσει την μηχανή ανάπτυξης της Ευρώπης: την αύξηση του ρόλου της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, την χρήση του κονδυλίου της ΕΕ για να αποπειραθεί την καταπολέμηση της ύφεσης, χρησιμοποιώντας και τα δύο αυτά μέσα για να χρηματοδοτήσει μεγάλα έργα υποδομών σε ευρωπαϊκή κλίμακα: την ευρυζωνική λήψη, την πράσινη τεχνολογία, τους σιδηροδρόμους και άλλα παρόμοια, και για να επιτρέψει στο μόνιμο κονδύλι διάσωσης της ευρωζώνης να λειτουργήσει ως τράπεζα ώστε να μπορεί να αντλεί χρήματα από την ΕΚΤ.

Από αυτές τις τέσσερις, μόνο η τελευταία δημιουργεί έντονες διαφωνίες· αντιτίθενται σθεναρά οι Γερμανοί. Για τις άλλες τρεις, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει παρόμοια επιχειρήματα την τελευταία χρονιά, και μοιάζει εφικτή σε συνάντηση κορυφής τον Ιούνιο μια συμφωνία για ευρωπαϊκά "ομόλογα έργων", χρησιμοποιώντας τα δομικά κεφάλαια της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων ή της ΕΕ, ή και τα δύο.

Μια τέτοια συμφωνία θα επέτρεπε στον Ολλάντ να ισχυριστεί ότι η αντζέντα του για ανάπτυξη φέρνει κάποια αποτελέσματα, ενώ θα επέτρεπε στη Μέρκελ να δώσει έμφαση στο ότι η "οικονομική συμφωνία" της, που επιβάλλει αυστηρότητα στους προϋπολογισμούς σε όλη την ευρωζώνη παραμένει στο απυρόβλητο.

Ο Ολλάντ δεν αμφισβητεί τόσο το περιεχόμενο της οικονομικής συμφωνίας, όσο ισχυρίζεται ότι πρέπει να βελτιωθεί μέσα από μια ρητή δέσμευση στις πολιτικές ανάπτυξης. Επιπλέον, σχεδόν όλες οι νέες δυνάμεις στην οικονομική συμφωνία έγιναν νόμος της ΕΕ μέσα από ξεχωριστές νομοθεσίες τον περασμένο Δεκέμβρη, και οι Γάλλοι δεν λένε καθόλου ότι οι νόμοι πρέπει να ακυρωθούν.

Η βασική εξαίρεση εδώ είναι ο "χρυσός κανόνας" της οικονομικής συμφωνίας, σε ό,τι αφορά τους ισολογισμένους προϋπολογισμούς και το ταβάνι στο εθνικό χρέος, το οποίο σύμφωνα με το Βερολίνο πρέπει να εφαρμοστεί μέσω μετατροπών στα Συντάγματα και να αστυνομεύεται από το Ευρωπαϊκό δικαστήριο. Ο Ολλάντ αντιτίθεται στον ρόλο του δικαστηρίου.

Η επικείμενη προσπάθεια να επιτευχθεί συμφωνία για ευρύτερη οικονομική ένωση στην ευρωζώνη και για την οικονομική πολιτική, μπορεί ακόμη να εκτροχιαστεί από την κρίση της ημέρας -- την Ελλάδα.

Καθώς το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες επιμένουν ότι η Αθήνα πρέπει να συμμορφωθεί με τους τιμωρητικούς όρους της ευρωπαϊκής της διάσωσης, είναι ασαφές πού στέκεται ο Ολλάντ αν το ζήτημα γίνει υπερκρίσιμο στις επόμενες εβδομάδες και μήνες.

Πηγή: The Guardian

Πηγή/Μτφρ.: Lenin Reloaded