Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.

Ζοζέ Σαραμάγκου

1.2.11

Ουάν γουέι τίκετ.

Τα ριάλια ριάλια ριάλια! Τρίβει τα χέρια ο Κυπριακός Οργανισμός Τουρισμού για το αναμενόμενο τουριστικό ρεύμα λόγω ασταθούς κλίματος στην περιοχή. Ή να είσαι ξύπνιος ή να μην είσαι. Εμείς πάντως είμαστε! Και προγραμματισμένοι είμαστε να λέγετε. Σαν γύπες. Οργανωμένα ορμώμενοι στο ψοφίμι. Ποιός κοσμάκης; Χεστήκαμε.
Η μαρτυρική Μεγαλόνησος (η ποια;) ετοιμάζει τους μπουφέδες, τα κρακεράκια, τα juice και τις ξαπλώστρες για το καλοκαίρι. Γιατί να πάμε για τρέλες στις Σεϋχέλλες σύντροφε; Δεν μένουμε εδώ; Μια χαρά και μια τρέλα!
Έχετε δει Κύπριο να ξεναγεί φιλοξενούμενο από το εξωτερικό; Τα ξενοδοχεία του δείχνει! Αφού πρώτα του δείξει τα οδοφράγματα!

Είμαστε ένα οργανωμένο κράτος και ζούμε σε μια φιλειρηνική, φιλοτουριστική και με τέσσερεις τσέπες, μαχόμενη περί δικαίου πατρίδα. Να φάμε, να φάμε και να ξαναφάμε. Α, κορδωτοί θα φάμε!

Το να φάμε, να φάμε και να ξαναφάμε λέγεται σωστός κρατικός σχεδιασμός. Να μη σας πω πως λέγεται και σωστός εθνικός-κρατικός σχεδιασμός και ενθουσιαστείτε!

Κλεμμένο και αφιερωμένο στους παππούδες μας: «το σφυρί και το δρεπάνι, όλα ίσια θα τα κάνει!»

Κλεμμένο και αφιερωμένο στη γενιά μου: φτιάξε κουμπαρά να φύγουμε! Μπάζει ψοφόκρυο αυτό το ρεύμα. Τους σιχάθηκα.

7 σχόλια:

  1. Στην Αίγυπτο θα πάει ο Ποταμίτης. Πόσοι να πάμε;

    Έλεγα για Περού...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οι τουρίστες απεχθάνονται τις αναταραχές της ιστορίας. Προτιμούν την παράλυση του χρόνου, την συναίσθηση μιας κιτς αιωνιότητας στα φουαγιέ.

    Να σου αφιερώσω ένα τραγουδάκι;
    http://www.youtube.com/watch?v=_L16J4Sk944

    Oh when they beat
    Upon a broken guitar
    And on the streets
    They reek of tropical charms
    The embassies lie in hideous shards
    Where tourists snore and decay
    When they dance in a reptile blaze
    You wear a mask
    An equatorial haze
    Into the past
    A colonial maze
    Where there's no more confetti to throw
    You wouldn't know what to say to yourself
    Love is a poverty you couldn't sell
    Misery waits in vague hotels
    To be evicted
    You're out of luck
    You're singing funeral songs
    To the studs
    They're anabolic and bronze
    They seem to strut
    In their millennial fogs
    'til they fall down and deflate
    You wouldn't know what to say to yourself
    Love is a poverty you couldn't sell
    Misery waits in vague hotels
    To be evicted
    Oh and now you've had your fun
    Under an air-conditioned sun
    It's burned into your eyes
    Leaves you plain and left behind
    I see them rise and fall
    Into the jaws of a pestilent love
    You wouldn't know what to say to yourself
    Love is a poverty you couldn't sell
    Misery waits in vague hotels
    To be a victim

    Beck, "Tropicalia"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Disdaimona

    Γράφεις: “Κλεμμένο και αφιερωμένο στους παππούδες μας: «το σφυρί και το δρεπάνι, όλα ίσια θα τα κάνει!»
    --- Λαλείς τούτο να είχαν υπ’ όψη εκεί στην κερκίδα της “Θύρας 9” της ΟΜΟΝΟΙΑΣ όταν το ματς με το ΑΠΟΕΛ σχημάτισαν με χαρτονάκια το σφυροδρέπανο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Α ρε Άνευ,

    θα γίνω γραφική και θα επαναλάβω την αγαπημένη μου κινέζικη παροιμία : Όταν δεν ξέρεις που πας, φρόντισε τουλάχιστον να θυμηθείς από που ερχόσουν!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μια καλή αρχή είναι να ξεκαθαρίσουμε με τα θέματα τα οποία θίγει το επόμενο άρθρο που θα ανέβει εδώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή