Τα ριάλια ριάλια ριάλια! Τρίβει τα χέρια ο Κυπριακός Οργανισμός Τουρισμού για το αναμενόμενο τουριστικό ρεύμα λόγω ασταθούς κλίματος στην περιοχή. Ή να είσαι ξύπνιος ή να μην είσαι. Εμείς πάντως είμαστε! Και προγραμματισμένοι είμαστε να λέγετε. Σαν γύπες. Οργανωμένα ορμώμενοι στο ψοφίμι. Ποιός κοσμάκης; Χεστήκαμε.
Η μαρτυρική Μεγαλόνησος (η ποια;) ετοιμάζει τους μπουφέδες, τα κρακεράκια, τα juice και τις ξαπλώστρες για το καλοκαίρι. Γιατί να πάμε για τρέλες στις Σεϋχέλλες σύντροφε; Δεν μένουμε εδώ; Μια χαρά και μια τρέλα!
Έχετε δει Κύπριο να ξεναγεί φιλοξενούμενο από το εξωτερικό; Τα ξενοδοχεία του δείχνει! Αφού πρώτα του δείξει τα οδοφράγματα!
Είμαστε ένα οργανωμένο κράτος και ζούμε σε μια φιλειρηνική, φιλοτουριστική και με τέσσερεις τσέπες, μαχόμενη περί δικαίου πατρίδα. Να φάμε, να φάμε και να ξαναφάμε. Α, κορδωτοί θα φάμε!
Το να φάμε, να φάμε και να ξαναφάμε λέγεται σωστός κρατικός σχεδιασμός. Να μη σας πω πως λέγεται και σωστός εθνικός-κρατικός σχεδιασμός και ενθουσιαστείτε!
Κλεμμένο και αφιερωμένο στους παππούδες μας: «το σφυρί και το δρεπάνι, όλα ίσια θα τα κάνει!»
Κλεμμένο και αφιερωμένο στη γενιά μου: φτιάξε κουμπαρά να φύγουμε! Μπάζει ψοφόκρυο αυτό το ρεύμα. Τους σιχάθηκα.
Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.
Ζοζέ Σαραμάγκου
Ζοζέ Σαραμάγκου
Κανείς για Αίγυπτο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην Αίγυπτο θα πάει ο Ποταμίτης. Πόσοι να πάμε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΈλεγα για Περού...
Οι τουρίστες απεχθάνονται τις αναταραχές της ιστορίας. Προτιμούν την παράλυση του χρόνου, την συναίσθηση μιας κιτς αιωνιότητας στα φουαγιέ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σου αφιερώσω ένα τραγουδάκι;
http://www.youtube.com/watch?v=_L16J4Sk944
Oh when they beat
Upon a broken guitar
And on the streets
They reek of tropical charms
The embassies lie in hideous shards
Where tourists snore and decay
When they dance in a reptile blaze
You wear a mask
An equatorial haze
Into the past
A colonial maze
Where there's no more confetti to throw
You wouldn't know what to say to yourself
Love is a poverty you couldn't sell
Misery waits in vague hotels
To be evicted
You're out of luck
You're singing funeral songs
To the studs
They're anabolic and bronze
They seem to strut
In their millennial fogs
'til they fall down and deflate
You wouldn't know what to say to yourself
Love is a poverty you couldn't sell
Misery waits in vague hotels
To be evicted
Oh and now you've had your fun
Under an air-conditioned sun
It's burned into your eyes
Leaves you plain and left behind
I see them rise and fall
Into the jaws of a pestilent love
You wouldn't know what to say to yourself
Love is a poverty you couldn't sell
Misery waits in vague hotels
To be a victim
Beck, "Tropicalia"
Disdaimona
ΑπάντησηΔιαγραφήΓράφεις: “Κλεμμένο και αφιερωμένο στους παππούδες μας: «το σφυρί και το δρεπάνι, όλα ίσια θα τα κάνει!»
--- Λαλείς τούτο να είχαν υπ’ όψη εκεί στην κερκίδα της “Θύρας 9” της ΟΜΟΝΟΙΑΣ όταν το ματς με το ΑΠΟΕΛ σχημάτισαν με χαρτονάκια το σφυροδρέπανο;
Α ρε Άνευ,
ΑπάντησηΔιαγραφήθα γίνω γραφική και θα επαναλάβω την αγαπημένη μου κινέζικη παροιμία : Όταν δεν ξέρεις που πας, φρόντισε τουλάχιστον να θυμηθείς από που ερχόσουν!...
Εμείς πότε θα ξυπνήσουμε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια καλή αρχή είναι να ξεκαθαρίσουμε με τα θέματα τα οποία θίγει το επόμενο άρθρο που θα ανέβει εδώ.
ΑπάντησηΔιαγραφή