δώστε βάση στο μουσικό χαλί....εγώ συγκινήθηκα και θα παραμείνω συγκινημένη μέχρι ναρθεί, να κάτσει και να φύγει...να θυμηθώ και πως λένε τη ράφτρα μου, η περίστασις το απαιτεί. μήπως ένα μαύρο συνολάκι με δανδέλα; σεμνά και γκλαμουράτα,οδηγέ μου,παραδουλεύτρα μου, κηπουρέ μου, πιστό μου σκυλί,εσωτερικέ εαυτέ μου! τη Λήδρας μέχρι τότε θα την "καθαρίσουν" άραγε; που θα σταθεί το καλοζωϊσμένο πλήθος να χαιρετίσει; μαζί με τους δούλους; απαπαπα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου