Ηθικές Αναθυμιάσεις
Σε μια εποχή όπου η αντίδραση θριαμβεύει, οι κ.κ. δημοκράτες, σοσιαλδημοκράτες, αναρχικοί και όλοι οι άλλοι εκπρόσωποι του «αριστερού» στρατοπέδου, αρχίζουν να διπλασιάζουν τις συνηθισμένες ηθικές αναθυμιάσεις τους, όμοια με τους ανθρώπους εκείνους που τους πιάνει ταχύπνοια μπροστά στο φόβο. Παραφράζοντας τις Δέκα Εντολές ή την Ομιλία του Όρους των Ελαιών, οι ηθικολόγοι αυτοί απευθύνονται όχι τόσο στη θριαμβεύουσα αντίδραση όσο στους επαναστάτες εκείνους που υποφέρουν κάτω από τις διώξεις της, γιατί με τις «υπερβολές» και τις «αμοραλιστικές» αρχές τους «προκαλούν» την αντίδραση και την δικαιώνουν ηθικά. Επιπλέον, προτείνουν έναν απλό, μα σίγουρο τρόπο για την αποφυγή της αντίδρασης: το μόνο που χρειάζεται είναι να παλεύει κανείς και ηθικά για να ανανεώνει τον εαυτό του. Δείγματα ηθικής τελειότητας, για όσους τα χρειάζονται, προσφέρονται δωρεάν απ’ όλα τα ενδιαφερόμενα εκδοτικά γραφεία.
Η ταξική βάση του ψεύτικου και πομπώδους αυτού κηρύγματος είναι η μικροαστική ιντελιγκέντσια[1]. Η πολιτική βάση –η αδυναμία και η σύγχισή τους μπροστά στην αντίδραση που πλησιάζει. Η ψυχολογική βάση –η προσπάθεια τους να υπερνικήσουν το αίσθημα της δικής τους κατωτερότητας, μεταμφιεζόμενοι με τη γενειάδα ενός προφήτη.
Η αγαπημένη μέθοδος του ηθικολόγου φιλισταίου είναι να καταχωρεί τη συμπεριφορά της αντίδρασης και τη συμπεριφορά της επανάστασης κάτω από τον ίδιο τίτλο. Και πετυχαίνει στο τέχνασμά του, καταφεύγοντας σε τυπικές αναλογίες. Γι’ αυτόν, ο τσαρισμός[2] και ο μπολσεβικισμός[3] είναι δίδυμοι. Δίδυμοι επίσης αποκαλύπτονται ο φασισμός και ο κομμουνισμός. Κάνει μια απογραφή των κοινών χαρακτηριστικών του καθολικισμού –ή ειδικότερα του ιησουϊτισμού[4] – και του μπολσεβικισμού. Από την πλευρά τους, ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι, χρησιμοποιώντας την ίδια ακριβώς μέθοδο, αποκαλύπτουν ότι ο φιλελευθερισμός, η δημοκρατία και ο μπολσεβικισμός δεν είναι παρά διαφορετικές εκδηλώσεις ενός και του ίδιου κακού. Η αντίληψη ότι ο σταλινισμός και ο τροτσκισμός είναι «ουσιαστικά» ένα και το ίδιο πράγμα, έχει τώρα την κοινή επιδοκιμασία των φιλελευθέρων, των δημοκρατών, των αφοσιωμένων καθολικών, των ιδεαλιστών, των πραγματιστών, των αναρχικών και των φασιστών. Αν οι σταλινικοί αδυνατούν να προσχωρήσουν σ’ αυτό το «Λαϊκό Μέτωπο» είναι μόνο και μόνο γιατί, κατά σύμπτωση, είναι απασχολημένοι με την εξόντωση των τροτσκιστών.
Το βασικό γνώρισμα αυτών των προσεγγίσεων και παρομοιώσεων βρίσκεται στο γεγονός ότι αγνοούν πλήρως την υλική βάση των διαφόρων ρευμάτων, δηλαδή την ταξική τους φύση και, κατά συνέπεια, τον αντικειμενικό ιστορικό τους ρόλο. Αντίθετα, εκτιμούν και ταξινομούν διαφορετικά ρεύματα, σύμφωνα με κάποια εξωτερική και δευτερεύουσα εκδήλωση, και πολύ συχνά σύμφωνα με τη δική τους σχέση με τη μια ή την άλλη αφηρημένη αρχή, που για τον συγκεκριμένο ταξινομητή έχει μια ειδική επαγγελματική αξία. Έτσι, για τον πάπα της Ρώμης, οι μασόνοι και οι δαρβινιστές, οι μαρξιστές και οι αναρχικοί, είναι δίδυμοι, γιατί όλοι αυτοί αρνούνται ιερόσυλα την άσπιλη σύλληψη. Για το Χίτλερ, ο φιλελευθερισμός και ο μαρξισμός είναι δίδυμοι, γιατί αγνοούν «αίμα και τιμή». Για ένα δημοκράτη, ο φασισμός και ο μπολσεβικισμός είναι δίδυμοι, γιατί δεν υποκλίνονται μπροστά στην καθολική ψηφοφορία κλπ., κλπ.
………..
….Τα κύρια χαρακτηριστικά των προφητών αυτού του τύπου είναι η αποξένωσή τους από τα μεγάλα ιστορικά κινήματα, η αποστεωμένη συντηρητική νοοτροπία τους, μια αυτάρεσκη στενοκεφαλιά και μια πολύ πρωτόγονη πολιτική ανανδρία. Περισσότερο από οτιδήποτε, οι ηθικολόγοι αυτοί επιθυμούν να τους αφήσει η ιστορία ήσυχους, με τα βιβλιαράκια τους, τα περιοδικάκια τους, τους συνδρομητές τους, την κοινή λογική και τα ηθικολογικά τους σημειωματάρια. Αλλά η ιστορία δεν τους αφήνει σε ησυχία. Τους χτυπάει πότε από τα αριστερά, πότε από τα δεξιά. Είναι ολοφάνερο –επανάσταση και αντίδραση, τσαρισμός και μπολσεβικισμός, κομμουνισμός και φασισμός, σταλινισμός και τροτσκισμός– όλα είναι δίδυμα. Όποιος αμφιβάλλει γι’ αυτό, μπορεί να ψηλαφίσει και να βρει τα συμμετρικά καρούμπαλα, τόσο από τη δεξιά όσο και από την αριστερή πλευρά, στο κεφάλι των γνήσιων αυτών ηθικολόγων.
Λέων Τρότσκι
Η Ηθική τους και η Ηθική μας
(πρώτο μέρος, απόσπασμα)
Σε μια εποχή όπου η αντίδραση θριαμβεύει, οι κ.κ. δημοκράτες, σοσιαλδημοκράτες, αναρχικοί και όλοι οι άλλοι εκπρόσωποι του «αριστερού» στρατοπέδου, αρχίζουν να διπλασιάζουν τις συνηθισμένες ηθικές αναθυμιάσεις τους, όμοια με τους ανθρώπους εκείνους που τους πιάνει ταχύπνοια μπροστά στο φόβο. Παραφράζοντας τις Δέκα Εντολές ή την Ομιλία του Όρους των Ελαιών, οι ηθικολόγοι αυτοί απευθύνονται όχι τόσο στη θριαμβεύουσα αντίδραση όσο στους επαναστάτες εκείνους που υποφέρουν κάτω από τις διώξεις της, γιατί με τις «υπερβολές» και τις «αμοραλιστικές» αρχές τους «προκαλούν» την αντίδραση και την δικαιώνουν ηθικά. Επιπλέον, προτείνουν έναν απλό, μα σίγουρο τρόπο για την αποφυγή της αντίδρασης: το μόνο που χρειάζεται είναι να παλεύει κανείς και ηθικά για να ανανεώνει τον εαυτό του. Δείγματα ηθικής τελειότητας, για όσους τα χρειάζονται, προσφέρονται δωρεάν απ’ όλα τα ενδιαφερόμενα εκδοτικά γραφεία.
Η ταξική βάση του ψεύτικου και πομπώδους αυτού κηρύγματος είναι η μικροαστική ιντελιγκέντσια[1]. Η πολιτική βάση –η αδυναμία και η σύγχισή τους μπροστά στην αντίδραση που πλησιάζει. Η ψυχολογική βάση –η προσπάθεια τους να υπερνικήσουν το αίσθημα της δικής τους κατωτερότητας, μεταμφιεζόμενοι με τη γενειάδα ενός προφήτη.
Η αγαπημένη μέθοδος του ηθικολόγου φιλισταίου είναι να καταχωρεί τη συμπεριφορά της αντίδρασης και τη συμπεριφορά της επανάστασης κάτω από τον ίδιο τίτλο. Και πετυχαίνει στο τέχνασμά του, καταφεύγοντας σε τυπικές αναλογίες. Γι’ αυτόν, ο τσαρισμός[2] και ο μπολσεβικισμός[3] είναι δίδυμοι. Δίδυμοι επίσης αποκαλύπτονται ο φασισμός και ο κομμουνισμός. Κάνει μια απογραφή των κοινών χαρακτηριστικών του καθολικισμού –ή ειδικότερα του ιησουϊτισμού[4] – και του μπολσεβικισμού. Από την πλευρά τους, ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι, χρησιμοποιώντας την ίδια ακριβώς μέθοδο, αποκαλύπτουν ότι ο φιλελευθερισμός, η δημοκρατία και ο μπολσεβικισμός δεν είναι παρά διαφορετικές εκδηλώσεις ενός και του ίδιου κακού. Η αντίληψη ότι ο σταλινισμός και ο τροτσκισμός είναι «ουσιαστικά» ένα και το ίδιο πράγμα, έχει τώρα την κοινή επιδοκιμασία των φιλελευθέρων, των δημοκρατών, των αφοσιωμένων καθολικών, των ιδεαλιστών, των πραγματιστών, των αναρχικών και των φασιστών. Αν οι σταλινικοί αδυνατούν να προσχωρήσουν σ’ αυτό το «Λαϊκό Μέτωπο» είναι μόνο και μόνο γιατί, κατά σύμπτωση, είναι απασχολημένοι με την εξόντωση των τροτσκιστών.
Το βασικό γνώρισμα αυτών των προσεγγίσεων και παρομοιώσεων βρίσκεται στο γεγονός ότι αγνοούν πλήρως την υλική βάση των διαφόρων ρευμάτων, δηλαδή την ταξική τους φύση και, κατά συνέπεια, τον αντικειμενικό ιστορικό τους ρόλο. Αντίθετα, εκτιμούν και ταξινομούν διαφορετικά ρεύματα, σύμφωνα με κάποια εξωτερική και δευτερεύουσα εκδήλωση, και πολύ συχνά σύμφωνα με τη δική τους σχέση με τη μια ή την άλλη αφηρημένη αρχή, που για τον συγκεκριμένο ταξινομητή έχει μια ειδική επαγγελματική αξία. Έτσι, για τον πάπα της Ρώμης, οι μασόνοι και οι δαρβινιστές, οι μαρξιστές και οι αναρχικοί, είναι δίδυμοι, γιατί όλοι αυτοί αρνούνται ιερόσυλα την άσπιλη σύλληψη. Για το Χίτλερ, ο φιλελευθερισμός και ο μαρξισμός είναι δίδυμοι, γιατί αγνοούν «αίμα και τιμή». Για ένα δημοκράτη, ο φασισμός και ο μπολσεβικισμός είναι δίδυμοι, γιατί δεν υποκλίνονται μπροστά στην καθολική ψηφοφορία κλπ., κλπ.
………..
….Τα κύρια χαρακτηριστικά των προφητών αυτού του τύπου είναι η αποξένωσή τους από τα μεγάλα ιστορικά κινήματα, η αποστεωμένη συντηρητική νοοτροπία τους, μια αυτάρεσκη στενοκεφαλιά και μια πολύ πρωτόγονη πολιτική ανανδρία. Περισσότερο από οτιδήποτε, οι ηθικολόγοι αυτοί επιθυμούν να τους αφήσει η ιστορία ήσυχους, με τα βιβλιαράκια τους, τα περιοδικάκια τους, τους συνδρομητές τους, την κοινή λογική και τα ηθικολογικά τους σημειωματάρια. Αλλά η ιστορία δεν τους αφήνει σε ησυχία. Τους χτυπάει πότε από τα αριστερά, πότε από τα δεξιά. Είναι ολοφάνερο –επανάσταση και αντίδραση, τσαρισμός και μπολσεβικισμός, κομμουνισμός και φασισμός, σταλινισμός και τροτσκισμός– όλα είναι δίδυμα. Όποιος αμφιβάλλει γι’ αυτό, μπορεί να ψηλαφίσει και να βρει τα συμμετρικά καρούμπαλα, τόσο από τη δεξιά όσο και από την αριστερή πλευρά, στο κεφάλι των γνήσιων αυτών ηθικολόγων.
Λέων Τρότσκι
Η Ηθική τους και η Ηθική μας
(πρώτο μέρος, απόσπασμα)
Καλά όλα αυτά, για το σήμερα όμως τι θα πούμε;
ΑπάντησηΔιαγραφή@mouflon
ΑπάντησηΔιαγραφήγια σήμερα να λέμε αλήθειες.
1. ότι μας αρέσει ο Πεσσόα και ότι έχουμε επίγνωση του χρόνου της ανυπαρξίας και του χρόνου στο διηνεκές.
2.η γνώση ότι εμείς κατοικούμε σε ένα ιδεολογικό σπίτι που κτίστηκε περίπου το 1920 και δεν είναι πλέον κατοικήσιμο εκτός αν ανακαινιστεί. Η πολεοδομία εξακολουθεί να μας λέει ότι είναι οκ, το σπίτι είναι κατοικήσιμο εμάς όμως δεν μας ενδιαφέρει το σχετικό πόρισμα,γιατί ειναι πάνω στο δικό μας κεφάλι που καταρρέει. έτσι κι αλλιώς ουδέποτε περιμένουμε εύσημα από τις κρατικές υπηρεσίες.
3.η γνώση ότι ο χρόνος της ανυπαρξίας θα μας καταπιεί και εμας και ότι στο χρόνο του διηνεκούς θα περάσει μόνο αυτός που θα έχει την κριτική σκέψη με το μέρος του.δεν μου φάινεται πως αυτό αφορά τον Νικολάκη, τον Φούλη και το Βαρνάβα.Τη διαφορά μας την είπε και ο Τρότσκι.
4. Να έχουν γνώση οι φύλακες και να μη γίνονται απολογητές τους συστήματος. Αναγνωρίζω την ορθολογικότητα του επιχειρήματος πως μπορεί να ανοίξαμε τους ασκούς του Αιόλου με το θέμα της τάχα αστυνόμευσης στα μπλογκς…αλλά κάνω μια παύση να το ξανασκεφτώ. Μήπως εμείς τελούμε σε καθεστώς μη αστυνόμευσης; Μήπως το σύστημα της περιώνυμης ελευθερίας τους λόγου και το αστικό ποινικό δίκαιο είναι η καθαυτό ελευθερία και το καθαυτό δίκαιο για να τρέξω τώρα εγώ να χρησιμοποιήσω τα δικά τους «όπλα» υπέρ του δικού τους αγώνα; Ας πληρώσουν μια φορά και οι ίδιοι τις συνέπειες του συστήματος τους. Δεν θα τους λυπηθώ. Έτσι κι αλλιώς για μας ισχύει το ρητό: ο βρεμένος εν φοάται το νερό. Εκτός αν θέλει ο Νικολάκης να ηγηθεί της επόμενης διαδήλωσης της Alert διαδηλώνοντας ότι το video είναι αποδεικτικό στοιχείο!!!!
5. να το βάλουμε αντίθετα το θέμα με τον Ξενή. Να υποθέσουμε πως ένα στέλεχος του ακελ είχε ένα μπλογκ φασιστικής προπαγάνδας και είχε και τις ευλογίες του πολιτικού συστήματος. Εμείς τι θα κάναμε; Θα υποστηρίζαμε ποτέ ένα σύστημα χυδαίας προπαγάνδας; Δεν νομίζω. Μάλλον θα παίρναμε τη μπουλντόζα να ρίξουμε κάτω το σπίτι. Ξανά η διαφορά της Ηθικής τους και της Ηθικής μας.
ΑπάντησηΔιαγραφή6. υπάρχει κανένας νοήμων άνθρωπος που να βλέπει στο ακελ την κομμουνιστική απειλή; Μα κύριε ελέησον!!! Τι θέλει να κερδίσει το christofiaswatch με το παραμυθάκι;;; Ε αυτό που θέλει να κερδίσει εγώ δεν πρόκειται να τους το δώσω στο πιάτο. Ας παίξουν με τη νοημοσύνη των οπαδών τους όχι με τη δική μας.
7.. η ελευθερία του λόγου πρέπει να είναι υπόλογη στη κριτική σκέψη. Αυτό είναι αξίωμα ΙΣΟΝ του ρητού «ελευθερία ή θάνατος». Εκτός αν είσαι δημοκράτης, χριστιανοδημοκράτης, σοσιαλδημοκράτης και ότι άλλο κράτης θέλεις.
8. Η γνώση πως μεταξύ της δύναμης εναντίον του άλλου και της δύναμης εναντίον «του εαυτού» ιστορικά δικαιώνεται μόνο το δεύτερο. Και αυτό, sorry, δεν αφορά τον δικηγορικό σύλλογο. Γιατί εμείς, όπως λέει και ο Νερούδα,σε αντίθεση με το κάθε δικηγορικό σύλλογο, δεν αφήσαμε άπλυτα τα ιδεολογικά μας ποδάρια για 500 χρόνια.
Disdaimona
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι το θέτεις στη σωστή του βάση το θέμα! Εγώ θα πρόσθετα ακόμα μια διάσταση που αποκαλύπτει την γύμνια των λεγόμενων υποστηρικτών των δικαιωμάτων έκφραση.
1. Το αστικό-φιλεθέυθερο θέτει τα όρια του και "εξισορροπεί" ανάμεσα στις διάφορες ελευθερίες και δικαιώματα. Ενώ η αναφορά ότι είναι ότι δεν υπάρχει σύγκρουση μεταξύ δικαιωμάτων στην πράξη πάντα υπάρχει το α', β', γ' κτλ δικαίωμα κάποιου έναντι στο α', β', γ' κτλ. δικαίωμα κάποιου άλλου, δηλαδή σε επίπεδο εφαρμογής των δικαιωμάτων, αν θα έχουν νόημα αυτά όλα. Τελικό λόγο στο αστικο-φιλελεύθερο πλαίσιο για την ερμηνεία κι εφαρμογή έχει το δικαστήριο που καλείται να εξισορροπήσει, δηλαδή να αποφασίσει που να τραβήξει την γραμμή.
2. Στην περίπτωση Δρουσίωτη versus Χριστόφιαςwatch βασικά έχουμε να κάνουμε με το δικαίωμα κάποιου να απειλεί την ζωή του άλλου, όχι με την έννοια ότι "θα σε σκοτώσω", γιατί αυτό είναι άμεση απειλή που δύσκολα κανείς θα αμφισβητήσει ότι αποτελεί βία, ή σύμφωνα με τον ποινικό κώδικα απειλή για χρήση βίας, αλλά με την έννοια ότι "του αξίζει να πεθάνει". Σύμφωνα πάντα με τον δικό τους τον αστικοδημοκρατικό/φιλελευθερο δικαιϊκό μας πλαίσιο υπάρχουν τα εξής:
(Α) Η Διεθνής Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για την Εξάλειψη Κάθε Μορφής Φυλετικής Διάκρισης και των κυρωτικών Νόμων της Σύμβασης, την οποία η Κύπρος έχει κυρώσει τη Σύμβαση αυτή από το 1967, με την ψήφιση στη Βουλή των Αντιπροσώπων του κυρωτικού Νόμου 12/1967. Το 1992, με τον Τροποποιητικό Νόμο 11(ΙΙΙ)/92 ποινικοποιήθηκε αριθμός αδικημάτων σχετικών με το ρατσισμό. Συγκεκριμένα, στο άρθρο 2Α(3) του Τροποιητικού Νόμου προνοείται ότι:
Κάθε πρόσωπο το οποίο δημόσια, είτε προφορικά είτε διά τύπου… ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο, εκφράζει ιδέες προσβλητικές κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων λόγω της φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής τους… είναι ένοχο ποινικού αδικήματος και υπόκειται σε φυλάκιση που δεν υπερβαίνει τον ένα χρόνο ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις πεντακόσιες λίρες ή και τις δύο ποινές.
(Β) Συμπεριφορές και συμβάντα ρατσιστικού περιεχομένου μπορούν επίσης να διωχθούν ποινικά και στη βάση του άρθρου 51Α του Ποινικού Κώδικα (Κεφ. 154), όπου προνοούνται τα ακόλουθα:
Όποιος δημόσια ή με οποιοδήποτε τρόπο και σε οποιαδήποτε μορφή προκαλεί του κατοίκους σε βιαιοπραγίες μεταξύ τους ή σε αμοιβαία διχόνοια ή καλλιεργεί τη διαμόρφωση του κλίματος μισαλλοδοξίας, είναι ένοχος πλημελλήματος και τιμωρείται με φυλάκιση δώδεκα μηνών ή με χρηματική ποινή χιλίων λιρών ή και με τις δύο αυτές ποινές.
(Γ) Παράλληλα, στο άρθρο 47(1)(β) του Ποινικού Κώδικα προνοείται ότι:
Οποιοσδήποτε προβαίνει σε οποιαδήποτε ενέργεια δημοσίως, με πρόθεση να προωθήσει εχθρότητα μεταξύ των κοινοτήτων, των θρησκευτικών ομάδων, λόγω της φυλής, της θρησκείας, του χρώματος ή του φύλου του,είναι ένοχος αδικήματος και, σε περίπτωση καταδίκης, υπόκειται σε φυλάκιση μέχρι πέντε ετών.
Δεν είναι ηλίου φαεινότερο ότι με μια απλή ανάγνωση των όσων γράφτηκαν εμπίπτουν στις πάνω; Εγώ πάντως θέλω να τους δω να εφαρμόζονται νόμοι αυτοί γιατί ήδη εφαρμόζονται όλο το οπλοστάσιο σε βάρος της αριστεράς, γιατί όχι και στην περίπτωση της ακροδεξιάς;
3. Έχω ξαναγράψει γι αυτό θέμα με άλλες ακροδεξιές και νεοφασιστικές καταστάσεις π.χ. Χρυσή Αυγή, ΕΛΑΜ, διάφοροι «Σωτήρες» στις Περιπέτειες Ιδεών για τις συζητήσεις ανάμεσα στις δύο προσεγγίσεις στο αν θα πρέπει αν δίνεται πλατφόρμα στην ακροδεξιά/φασιστικό λόγο ή όχι. Η εκφορά και μόνο του ρατσιστικού λόγου είναι ποινικό αδίκημα κι αυτό είναι κεκτημένο. Δεν είμαι διατιθέμενος να το απεμπολήσω για χάριν κάποιου ηλίθιο δικαιώματος των φασιστών να απειλούν και δημιουργούν κλίμα τρομοκρατίας στους μετανάστες, στις μειονοτικές ομάδες και σ’ όσους αντιστέκονται στον φασιστικό λόγο.
ΑπάντησηΔιαγραφή4. Με λυπεί, αλλά δεν με εκπλήττει το γεγονός ότι έχουμε αυτή την ομοβροντία στην συγκάλυψη του φασιστικού λόγου στην χώρα μας με την συγχορδία όπου φαίνεται και το όριο της λεγόμενης φιλελεύθερης Δεξιάς ή της ψευδο-σοσιαλδημοκρατίας. Ας μην ξεχνούμε ότι από την δεκαετία του 1950 έχουμε την ατιμωρησία και τοη αποθράσυνση της ακροδεξιάς στην χώρα μας:
Α. τις φασιστοειδείς δολοφονίες Αριστερών από την ΕΟΚΑ του Γρίβα [για τις οποίες οπ Δρουσιώτης έχει κάμει εξαιρετικές αποκαλύψεις].
Β. Τις δολοφονίες Αριστερών από την ΤΜΤ
Γ. Τις δολοφονίες 600 Τ/Κ από Ε/Κς κι άλλους 1500 Ε/κ από τους Τ/Κ και του Τούρκικο στρατό.
Τώρα η ακροδεξιά θέλει όχι μόνο το ηθικό δικαίωμα αν παρουσιάζει όχι μόνο ως «ανδραγαθήματα» αυτά τα έκτροπα που καταβαραθρώνουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και να γιορτάζει και αν ασκεί συμβολική βία μέσα από τον εορτασμό του αίματος[εφόσον δεν της επιτρέπεται να ασκεί φυσική βία], αλλά θέλει να απειλεί και αν επαναφέρει το όλο πλαίσιο απειλών και του κλίματος εκφοβισμού και τρομοκρατίας κατά των όποιων αντιφρονούντων. Η απάντηση μας είναι NO PASARAN!
Νίκο όσον αφορά τα άρθρα 51Α και 47(1)(β)που αναφέρεις, έχει γίνει ποτέ εκδίκαση σχετικής υπόθεσης αν ξέρεις ή απλά βρίσκονται εκεί "ανενεργά;"
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι αρχές ισχυρίζονται ότι υπάρχει μια καταδίκη... Αλλά δεν ξερω: Τόσα χρόνια και μια καταδίκη;
ΑπάντησηΔιαγραφήκαταλαβαίνεις τί γίνεται...
Μάλιστα,κατάλαβα.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Disdaimona
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν πήρα θέση υπέρ των Γριστόφιας Γουατς... επεσήμανα απλώς 1) τους κινδύνους από πιθανή χρήση της υπόθεσης για σκοπούς ελέγχου του διαδικτυακού λόγου, 2) την υποκρισία αυτών που καλιν για την ελευθερία του λόγου και από την άλλη ετοιμάζουν νόμους σχετικούς και αμφίβολης ποιότητας, 3) την υποκρισία και ανικανότητα του ΑΚΕΛ που και εστάθη δίπλα στος υποκινητές τέτοιων καταστάσεων όταν έκρινε ότι το εσύμφερε... και άφησε "δικούς" και "μη δικούς" του ναι-νέκους ή και απολίτικους... εκτεθειμένους τόσα χρόνια στον ίδιο ακριβώς κίνδυνο.
Θα το ξαναπώ, αν ήθελε να τους ξεσκεπάσει και να τους κακίσει... τόσο καιρό μπορούσε να τους αντιμετωπίσει πολιτικά. Δεν το έπραξε παρά μόνο για να πάρει αυτό την Προεδρία και αμέσως πάλι βρέθηκε δίπλα τους...
Όπως θα ξαναπώ ότι ναι, ο κίνδυνος ...όχι τόσο για τον Δρουσιώτη ή για τους ΑΚΕΛικούς αλλά για τους υπόλοιπους, μάλλον απροστάτευτους είναι σο-βα-ρό-τα-τος.
@mouflon
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τις ευθύνες του ακελ σε σχέση με την περιρρέουσα νομίζω ξέρεις ότι όχι μόνο συμφωνώ αλλά το είπα και ανοικτά στα πλαίσια άλλων συζητήσεων, και όχι μόνο εκ των υστέρων, αλλά από τότε.
θα δεκτώ την κριτική, με την έννοια ότι ίσως να ήταν παράληψη να μην πω πως ευθύνεται και το ακελ για την ασυδοσία αυτών των κυρίων σήμερα. ποτέ άλλοτε δεν υπήρχε τόση άνεση για ανοικτές απειλές εναντίον όποιου αντιφρονούντα είτε κομματικού αριστερού είτε εξω κομματικού όπως επίσης και εναντίον των αντι-εξουσιαστικών ομάδων.επίσης ξέρεις πως στόχος τους είναι και το Επανένωση 2010.
πέραν όμως από την ανάλυση της περιόδου αυτής που αφορά βασικά την ακελική περίοδο με τον Τάσσο, ή για όποια άλλη περίοδο του ακελ θεωρούμε ότι σηκώνει κριτική, δεν μπορώ να πάω σε μιαν εξ ευωνύμων φασιστική αντίληψη των αριστερών κινημάτων η οποία και εξισώνει ελέω αστικής δημοκρατίας το ακελ π.χ με το ευρωκο.
υπάρχει αυτή η τάση είναι γνωστό. και δεν την αποδέχομαι όχι προς υπεράσπιση του ακελ αλλά προς υπεράσπιση της νόησης μου.
΄
εκτός από αυτά να πούμε όμως ότι δεν μπορούμε κάθε φορά που προκύπτει ένα θέμα με τον κάθε φασίστα εθνικόφρονα ή με μια συντονισμένη ομάδα εξ αυτών[μήπως είναι τυχαία ότι τρέξανε όλοι να κάνουνε πλάτες στο Ξενή;...] εμείς τελικά πάλε να μιλούμε για το ακελ, ή να μιλούμε για το ακελ μόνο!
γίνεται μια συντονισμένη επίθεση αγρινέ,ήταν καλό θύμα ο δρουσιώτης γιατί μπορούν να πουλήσουν στο λαουτζίκο τους το παραμύθι περί "κόκκινου φασισμου". αυριο θα είμαι εγώ, εσύ, οι νέοι της φανερωμένης,οι αναρχικοί.κανένας δεν γλυτώνει και πρέπει να λέμε την αλήθεια΄. ότι και οι παράνομες φιλο-ναζιστικές ομάδες, και οι χρυσαυγιτες και οι φιλο-γριβικοί συντηρούνται από ένα μηχανισμό απέναντι στον οποίο πρέπει εμείς να σταθούμε, επίσης κάπως πιο συντονισμένα και όχι τόσο αυτοκαταστροφικά.
θα σου ομολογήσω ότι είμαι σε μια θέση που δεν ξέρω ποιός βαρά με παραπάνω μανία πλέον. αυτοί οι αλήτες ή οι δικοί μου που κατεβαίνω μαζί τους στην alert...δεν θέλω να κάνω γενικευσεις αλλά νομίζω ότι αντιλαμβάνεσαι.