Τρεις λαλούν και δυό χορεύουν Μίκη μου!

Ήτανε δύο, ήτανε τρείς, ήτανε χίλιες δεκατρείς οι φορές που σε υπερασπίστηκα Μίκη μου.

Θυμάαασαι όταν ο Γκανάς σου δινε το Ασίκικο Πουλάκη; Το κύκνειο σου στην ουσία άσμα; Το θυμάσαι;

«χάρτινος ο κόσμος ψεύτικος ντουνιάς /

όμως το τραγούδι ξέρει που πονάς/

 μόνο στο ρυθμό του είναι νόμιμο/

 τ΄ ανυπότακτο του κρύβει και το γόνιμο

 Αυτό έλεγε και σε υπερασπίστηκα, για το «Πουλάκη» που πήρες από τη μάνα σου, για τον κόσμο που είναι χάρτινος είπες, που κρύβει το ανυπότακτο και το γόνιμο, είπες, γιατί έχει ρυθμό το ανυπότακτο, είπες και για το τραγούδι σου.  Όχι υπέρ μου όχι υπέρ σου και όχι πάντα υπέρ της λογικής, σε υπερασπίστηκα.

Να με συγχωρέσεις που θα είμαι ασεβής σήμερα.

Η άλλη επιλογή είναι να πάω στο σπίτι και να αρχίσω να πετάω δίσκους απ΄το μπαλκόνι.

Οι παρενθέσεις δικές μου.

Εφ. Ελευθεροτυπία

27/4/2010

Δήλωση Μίκη Θεοδωράκη

Με τον κοινό νου που διαθέτω,(τώρα πια) δεν μπορώ να εξηγήσω και ακόμα περισσότερο να δικαιολογήσω (το συνηθίζω τώρα τελευταία) την ταχύτητα με την οποία κατρακύλησε η χώρα μας από τα επίπεδα του 2009 σε τέτοιο σημείο, ώστε με το ΔΝΤ να απολέσουμε ένα μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας(είναι γνωστή η ελληνική κυριαρχία ανά το παγκόσμιο) και να τεθούμε(τώρα τεθήκαμε) σε καθεστώς κηδεμονίας.(μέχρι τώρα είμαστε ελεύθεροι επαγγελματίες, βάζαμε και ΙΚΑ, σε τι φταίξαμε;)

Και είναι περίεργο ότι κανείς έως τώρα δεν ασχολήθηκε με το πιο απλό,(αυτό είναι, πρέπει να ξέρουμε τι είναι απλό και τι είναι σύνθετο)  δηλαδή την οικονομική μας διαδρομή με αριθμούς και στοιχεία(χάθηκε ένα γραφείο στη Σοφοκλέους;) από τότε έως τώρα, ώστε να καταλάβουμε κι εμείς οι αδαείς τους πραγματικούς λόγους (μας του κρύβουν Μίκη μου) αυτής της πρωτοφανούς και ιλιγγιώδους εξελίξεως, που έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια της εθνικής μας αυτοτέλειας(ως γνωστό η Ελλάδα είναι το μοναδικό έθνος το οποίο υπερίπταται του πλανήτη και αυτοτελώς συντηρείται και ως τέτοιο παραμένει ως φωτεινή πυγολαμπίδα καθοδήγησης εκ του σύμπαντος, όλων των άλλων εθνών στο κυνήγι της αυτοτέλειας )και μαζί της τη διεθνή ταπείνωση.(που δεν καταφέραμε να είμαστε ένα εύρωστο οικονομικά κράτος, δε βγάλαμε ασπροπρόσωπο το σύστημα και το βγάλαμε δυσλειτουργικό)

Ακούω για το χρέος των 360 δισεκατομμυρίων,(πάλι καλά) όμως συγχρόνως βλέπω (είναι η εμβέλεια της οπτικής) ότι τα ίδια και μεγαλύτερα χρέη έχουν πολλές άλλες χώρες.(και δε γίνονται ρεζίλι διεθνώς. Την τρώνε στα μουλωχτά). Άρα δεν μπορεί να είναι αυτή η βασική αιτία της κακοδαιμονίας.(εδώ τελειώνει ο ανυπότακτος ρυθμός  κι αρχίζει το ανυπότακτο παρατράγουδο)   Επίσης με προβληματίζει το στοιχείο της υπερβολής(προετοιμάζει το έδαφος για το τελικό κτύπημα ο Μίκης) στα διεθνή χτυπήματα με στόχο τη χώρα μας,(όχι οποιαδήποτε άλλη χώρα, αλλά τη χώρα μας, είναι σημαντικό) μαζί με ένα τόσο καλά εναρμονισμένο συντονισμό εναντίον μιας ασήμαντης οικονομικά χώρας, που καταντά ύποπτος. Έτσι οδηγούμαι στο συμπέρασμα ότι κάποιοι μας ντρόπιασαν και μας φόβισαν,(είναι ψυχολογικό το πρόβλημα της κρίσης) για να μας οδηγήσουν στο ΔΝΤ, που αποτελεί βασικό παράγοντα της επεκτατικής πολιτικής των ΗΠΑ και όλα τα άλλα περί ευρωπαϊκής αλληλεγγύης ήταν στάχτη στα μάτια μας, για να μη φανεί ότι πρόκειται για μια καθαρά αμερικανική πρωτοβουλία, για να μας ρίξει σε μια εν πολλοίς τεχνητή οικονομική κρίση,(δεν είναι αλήθεια, τα παραφουσκώνουν, ενώ αν είχα ένα γραφείο στη Σοφοκλέους;) ώστε να φοβηθεί ο λαός μας, να φτωχύνει, να χάσει πολύτιμες κατακτήσεις και τέλος να γονατίσει, έχοντας δεχθεί να τον κυβερνούν ξένοι. Όμως γιατί; Για να εξυπηρετηθούν ποια σχέδια και ποιοι στόχοι; (ενώ αν τα πήγαινε καλά η οικονομία δε θα μπορούσε κανείς να μας αναγκάσει να εξυπηρετούμε σχέδια ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΜΕ)

Παρ' ότι υπήρξα και παραμένω οπαδός της ελληνοτουρκικής φιλίας,(εγώ πάλι  είμαι οπαδός της Ομόνοιας) εν τούτοις πρέπει να πω ότι με φοβίζει αυτή η αιφνίδια σύσφιγξη των κυβερνητικών σχέσεων, οι επαφές υπουργών και άλλων παραγόντων, οι επισκέψεις στην Κύπρο και η έλευση του Ερντογάν. Υποψιάζομαι ότι πίσω απ' αυτά κρύβεται η αμερικανική πολιτική με τα ύποπτα σχέδιά της, που αφορούν τον γεωγραφικό μας χώρο, την ύπαρξη υποθαλάσσιων κοιτασμάτων, το καθεστώς της Κύπρου, το Αιγαίο, τους βόρειους γείτονές μας και την αλαζονική στάση της Τουρκίας,(γιατί δεν αποκαλύπτεις Μίκη μου τον αληθινό λόγο στο λαό; Είναι τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία του ναού της Αφροδίτης που λιμπίζονται, το είπε και η ομάδα Ε)  με μόνο εμπόδιο την καχυποψία και την εναντίωση του ελληνικού λαού. (είδατε εσείς κανένα να εναντιώνεται; Ποιόν; Κυβερνά η Παπαρήγα στην Ελλάδα και δεν το ξέρω; )

Όλοι γύρω μας, ποιος λίγο ποιος πολύ, είναι δεμένοι στο άρμα των ΗΠΑ. Η μόνη παραφωνία, εμείς,(είναι το DNA) που από την επιβολή της χούντας και την απώλεια του 40% της Κύπρου( άστο γιατί καίει και καίει στα χέρια μας) ως τους εναγκαλισμούς με τα Σκόπια και τους υπερεθνικιστές Αλβανούς, δεχόμαστε συνεχώς χτυπήματα δίχως να βάλουμε μυαλό.(η πυγολαμπίδα που λέγαμε)

Θα έπρεπε λοιπόν να καταργηθούμε ως λαός και αυτό ακριβώς γίνεται σήμερα.(έχετε ξανακούσει εσείς να καταργείτε ένας λαός;)   Καλώ τους οικονομολόγους, πολιτικούς, αναλυτές να με διαψεύσουν.(εάν δεν θέλουν να έρθουν;) Πιστεύω ότι δεν υπάρχει άλλη λογικοφανής εξήγηση (πιστεύει κατά βάθος πως αυτά τα δύο εμπεριέχονται στη δήλωση) παρά το γεγονός ότι υπήρξε μια διεθνής συνωμοσία, στην οποία συμμετείχαν και οι Ευρωπαίοι φιλοαμερικανοί τύπου Μέρκελ, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα, ο διεθνής αντιδραστικός Τύπος, που όλοι μαζί συνωμότησαν για το «μεγάλο κόλπο»(κι εγώ θα πάρω μια ποικιλία. Στη ποικιλία δεν υπάρχουν αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα. Τρως και το σουβλάκι τρως και το παϊδάκι, τρως και τη στριφτή Σκοπέλου)της υποβάθμισης ενός ελεύθερου Λαού σε υποτελή.(η έννοια της ελευθερίας στα τέσσερα αλλά με ευθυτενές βλέμμα από το παράθυρο στου Φιλοπάππου) Τουλάχιστον εγώ δεν μπορώ να δώσω καμία άλλη εξήγηση. Παραδέχομαι όμως ότι δεν διαθέτω ειδικές γνώσεις αλλά μιλώ βασισμένος στον κοινό νου.(κι εμείς εκεί βασιζόμαστε  αλλά δεν το κάνουμε θέμα) Ίσως και πολλοί άλλοι να σκέφτονται όπως εγώ (σ΄αυτό έχεις δίκαιο)κι αυτό ίσως το δούμε στις μέρες που θα 'ρθουν.(όπως και στις μέρες που έφυγαν)

Πάντως θα ήθελα να προετοιμάσω την κοινή γνώμη και να τονίσω ότι εάν η ανάλυσή μου είναι ορθή, τότε η οικονομική κρίση (που όπως είπα μάς επεβλήθη)[είναι δικό του, το βάζει και στον επίλογο να μη μας ξεφύγει] δεν είναι παρά μόνο το πρώτο πικρό ποτήρι στο λουκούλλειο γεύμα που θα ακολουθήσει και που αυτή τη φορά θα αφορά ζωτικά και κρίσιμα εθνικά μας θέματα, που δεν θα ήθελα ούτε να φανταστώ πού θα μας οδηγήσουν. Μακάρι να έχω άδικο.(Μακάρι να έφευγες αξιοπρεπώς)

 Αθήνα, 27.4.2010

Μίκης Θεοδωράκης