Disdaimona: Γιώργος Τσαγκάρης, ένας αγαπημένος

Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.

Ζοζέ Σαραμάγκου

13.4.10

Γιώργος Τσαγκάρης, ένας αγαπημένος

Ο Γιώργος Τσαγκάρης υπήρξε ένας από τους ανθρώπους που με έκαναν να μείνω σιωπηλή για μέρες.
[Μάλλον θα έζησα λίγο ανόητα για να τον ανακαλύψω μετά θάνατον]
Το ιστολόγιο αυτό, αντί οποιουδήποτε άλλου πρώτου εισαγωγικού περιαυτολογικού κειμένου είχε επιλέξει ένα τραγούδι δικό του, όχι τυχαία.
Θεωρώ πιο αληθινή και άμεση τη έκθεση μέσω ενός "κοινού και οικείου τόπου" και βρίσκω πληκτικό και αντιπαθητικό το "εγώ". Πλήττω θανάσιμα! Οταν εκτίθεμαι σε κουραστικές εγωτικές καταστάσεις., ακόμα και αν θα ήταν δικές μου.Ακόμα κι όταν ωραία και περίτεχνα καμουφλάρονται

Αν έχετε χρόνο, δείτε τις συνεντεύξεις αυτού του υπέροχου ανθρώπου, τη σκέψη του, τον τρόπο με τον οποίο δηλώνει το βλέμμα τι κουβαλά το πνεύμα...