Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.
Ζοζέ Σαραμάγκου
Μπράβο Δυσδαιμόνα, αυτό είναι το πνεύμα! Γιατί κάποιοι άλλοι έχουν ήδη πει τετέλεσθαι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤrim
@trim
ΑπάντησηΔιαγραφήποιός ξεφτίλας είπε πως η επιθυμία μας ήταν όποτεδήποτε θέμα πιθανοτήτων;
ποιός μπορεί να ζει και να σκέφτεται τόσο "φτηνά";
Δυστυχώς, οι πλείστοι με αυτό τον τρόπο ζούν εξ ου και η γνωστή ρήση του Bismarck, 'politics is the art of the possible' το οποίο έγινε μαι πρακτική 'κοινη λογική' στην λαϊκή μας παράδοση που λέει 'μεν απλώνεις το χερι σου τζιαμαι που εν φτάνει", κατάλαβες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ, λοιπόν για το πεισμα των καιρλων εμείς δεν τα βάζουμε κάτω- θα διοχετεύσουμε τον θυμό μας για την λύση. Θα τον μετατρέψουμε σε θετική ενέργεια δράσης!!!
Τριμ
@trim
ΑπάντησηΔιαγραφήη ρήση "μην απλώνεις το χέρι σου εκεί που δεν φτάνει" είναι μισή ρήση.
ολόκληρη θα ήταν "μην απλώνεις το χέρι σου εκεί που δεν φτάνει η καρδιά σου"
γι αυτό το σύστημα κτυπά πρώτα στην καρδιά για να κτυπήσει μετά στο μυαλό για να κτυπήσει στο τέλος το χέρι. κάπως έτσι η λαϊκή σοφία θα μπορούσε να μεταφράσει τον Μαρξ.
όλοι είμαστε "άνθρωποι" αλλά μου φαίνεται μέσα στο υπάρχων σύστημα αξιών πολλοί απο μας έπαψαν πια να είναι η καρδιά τους το μυαλό τους και το χέρι τους.