Το τραγούδι είναι αφιερωμένο σε όσους δε νοιάζονται να σώσουν την ψυχή τους
Στο Γρηγόρη της «Ενωμένης Κύπρου»
Στα παιδιά Του Μανώλη
Στα παιδιά των μεταναστών που δεν ονειρεύονται στα πούπουλα
Στην παιδική μας ηλικία και στα παιδιά μας
Σε όσους δεν χρησιμοποιούν μαντηλάκια για να σκουπίζουν τα δάκρυα
Σε όσους δεν κρύβονται όταν βρέχει
Σε όσους η ψυχή τους χορεύει και κλαίει και χορεύει
Δεν αφιερώνεται σε κανέναν Άγιο
Δεν αφιερώνεται στη Λύπη*
Και δεν αφιερώνεται σε επαναστατικές λιμουζίνες
(* στο χωριό της γλώσσας μου τη Λύπη τηνε λένε Λάμπουσα. Ο. Ελύτης)
(επέλεξα την πρώτη ηχογράφηση από το LP)
Μπράβο. πολύ ωραίο.
ΑπάντησηΔιαγραφήυπέροχο κομμάτι, αναβλύζει μια δημιουργική γλυκειά μελαγχολία.
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ
@rose
ΑπάντησηΔιαγραφή...ποιά να ήταν άραγε η τελευταία "επιθυμία" της Υπατίας;...
@Aias
... τα είπαμε και εκτός επί του θέματος...ξέρεις.
@gregoris
εμείς ευχαριστούμε Γρηγόρη για το ήθος σου.
να γινει αστέρι που τρέχει το φως του, σε ενα συμπαν σκοτεινο, εκατομμύρια χρόνια μετά τον θάνατό του
ΑπάντησηΔιαγραφή