Απάντηση από τη Ρωσική Πρεσβεία στον Μάριο Δημητρίου

Η Πρεσβεία της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Κυπριακή Δημοκρατία αναγκάζεται ξανά να σχολιάσει τα άρθρα του κ. Μ. Δημητρίου. Αυτήν τη φορά εκείνα που υπό τους τίτλους «Ο ρωσικός χειμώνας της Ουκρανίας» και «Η ρωσική μπλόφα στην Κριμαία» δημοσιεύθηκαν στη στήλη «Εξ αφορμής» των από 02/03/2014 και 04/03/2014 φύλλων της εφημερίδας σας αντίστοιχα.

Τα ως άνω άρθρα και πάλι παρουσιάζουν διαστρευλωμένα τη στάση της Ρωσίας απέναντι στην Ουκρανία και τα ίδια τα γεγονότα που διαδραματίζονται σε αυτήν τη χώρα και γύρω απ’ αυτήν. Το άρθρο της 04/03/2014 αποτελεί ένα συνήθες δείγμα των αντιρωσικών επινοήσεων και συκοφαντιών και γι' αυτόν τον λόγο δεν παρουσιάζει ενδιαφέρον, ενώ στο πρώτο από τα προαναφερόμενα άρθρα ο αρθρογράφος θεληματικά ή άθελα αποκαλύπτει τη γνήσια «δημοκρατική» του ουσία.

Η Πρεσβεία, με το γράμμα της που δημοσιεύθηκε στο από 22/02/2014 φύλλο της «Σημερινής», έχει διαψεύσει τους αβάσιμους ισχυρισμούς και αμφίβολους παραλληλισμούς του κ. Μ. Δημητρίου. Όμως ο αρθρογράφος τούς επαναλαμβάνει εκ νέου. Τα παλιά και καινούργια «επιχειρήματά» του αποδεικνύουν ότι εξακολουθεί να απέχει πολύ από την ικανότητα να κρίνει λογικά. Στο προηγούμενό μας γράμμα παρατηρήσαμε ήδη ότι η λογική είναι αυτό που δεν αρκεί στον κ. Μ. Δημητρίου. Και ο κ. Μ. Δημητρίου πάλι επιβεβαιώνει αυτό το συμπέρασμά μας.

Αλλιώς, γιατί αποκαλεί «μεμονωμένα περιστατικά» αυτά τα απαίσια και απάνθρωπα αντιρωσικά φαινόμενα, που τελευταία σε πολλές περιοχές της Ουκρανίας πήραν καθημερινό και μαζικό χαρακτήρα; Τα φαινόμενα αυτά ταυτίζονται δικαιολογημένα με τον νεοφασισμό. Ακριβώς αυτό είναι προφανές και όχι ότι δήθεν η ρωσική πλευρά τα φαινόμενα αυτά τα «μεγαλοποιεί», όπως γράφει ο κ. Μ. Δημητρίου.

Τσετσένοι και ακροδεξιοί
Πιστεύουμε πως θα είναι ωφέλιμο για τον κ. Μ. Δημητρίου να μάθει ότι ένα δραστήριο κομμάτι των αγαπημένων του «δυνάμεων της δημοκρατικής φιλοευρωπαϊκής αντιπολίτευσης» της Ουκρανίας και συγκεκριμένα εκείνο που λέγεται «Δεξιός Τομέας» απηύθυνε κάλεσμα προς τον αρχηγό των Τσετσένων τρομοκρατών Ντ. Ουμάροβ (ο οποίος από «τις κυβερνήσεις των δημοκρατικών χωρών της Ευρώπης και των ΗΠΑ» χαρακτηρίστηκε επίσημα ως διεθνής τρομοκράτης), να δράνε από κοινού κατά της Ρωσίας. Θα ήταν καλό για τον κ. Μ. Δημητρίου να ενημερωθεί και για τους «αδελφικούς» δεσμούς των ακροδεξιών νεοναζιστικών οργανώσεων «Σβομπόντα» («Ελευθερία») και «Δεξιός Τομέας», που αποτελούν σήμερα ένα συστατικό οργανικό μέρος της ουκρανικής εξουσίας με το ΕΛΑΜ και τη ΧΑ. Σχετικά στοιχεία θα βρεί π.χ. στο τελευταίο «Έθνος της Κυριακής».

Πέραν τούτου, εάν «το προηγούμενο ουκρανικό καθεστώς» (που ο αρθρογράφος χαρακτηρίζει «αντιδημοκρατικό») κρατούσε «τη χώρα στον γύψο», πώς οι ριζοσπάστες συμπεριλαμβανομένων και των νεοφασιστών, τους οποίους ο κ. Μ .Δημητρίου κατατάσσει στοργικά στις «δυνάμεις της δημοκρατικής φιλοευρωπαϊκής αντιπολίτευσης», μπόρεσαν να ανατρέψουν τον νόμιμα εκλελεγμένο Πρόεδρο της χώρας; Μάλλον ο «γύψος» είναι «μεγαλοποίηση» του αρθρογράφου.

Αν ήταν ειλικρινής, θα έγραφε ότι η αντιπολίτευση στηριζόταν σε ισχυρή βοήθεια της Δύσης, που στην ουσία κατηύθυνε τις ενέργειές της σε αντιρωσική κοίτη. Και με ποιο δικαίωμα ο αρθρογράφος ισχυρίζεται ότι «η μεγάλη πλειοψηφία του ουκρανικού λαού» κάνει αγώνα να απαλλαχθεί από την «αντιδημοκρατική διακυβέρνηση της Ουκρανίας»; Σε ποια στοιχεία στηρίζεται ο ισχυρισμός του για «μεγάλη» και «συντριπτική» «πλειοψηφία»;

Παράνομη εξουσία
Ενημερώνουμε τον κ. Δημητρίου: Η Μόσχα δεν θεωρεί τη «νέα» ουκρανική εξουσία νόμιμη. Εάν ρωτήσει γιατί, θα του απαντήσουμε: Ακριβώς γι' αυτόν τον ολοφάνερο λόγο, για τον οποίο το 1974 αρνήθηκε να θεωρήσει νόμιμη την κυβέρνηση του Ν. Σαμψών. Δηλαδή, επειδή προήλθε ως αποτέλεσμα πραξικοπήματος. Το οποίο εν τω μεταξύ και στην Κύπρο πραγματοποιήθηκε με τη βοήθεια γνωστών δυνάμεων του εξωτερικού. Και δεν μπορεί να μη δει κανένας τίμιος άνθρωπος ότι ακριβώς το πραξικόπημα του 1974 αποτέλεσε την αφετηρία αυτής της τραγωδίας των Κυπρίων, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Αν και μας εκπλήσσει το γεγονός ότι ένας Κύπριος δεν ξέρει από την εμπειρία της Πατρίδας του πόσο επικίνδυνες και ολέθριες είναι οι ενέργειές τους. Όμως μπράβο στον κ. Μ. Δημητρίου! Μας πείσατε ότι οι συμπάθειές σας είναι με το μέρος των ακροδεξιών πραξικοπηματιών.

Επτά παρατηρήσεις
Και μερικές παρατηρήσεις καταλήγοντας:
1. Οι Ουκρανοί για τους Ρώσους είναι αδέλφια και η τύχη τους μας απασχολεί άμεσα. Αλλιώς δεν θα δίναμε προσοχή στις φαντασίες του κ. Μ. Δημητρίου.

2. Η Ρωσία θα καταβάλει όλες τις απαραίτητες προσπάθειες για να προστατεύσει τους Ρώσους στην Ουκρανία. Πιστεύουμε πως αυτό δεν πρέπει να ξενίσει τον κ. Μ. Δημητρίου, γιατί οι «δημοκρατικές κυβερνήσεις της Ευρώπης και των ΗΠΑ» προστατεύουν με κάθε τρόπο τους πολίτες τους στο εξωτερικό και σε περιπτώσεις που αυτοί απειλούνται πολύ λιγότερο. Ή ο κ. Μ. Δημητρίου συμμερίζεται τη φιλοσοφία των δύο μέτρων και δύο σταθμών (που αρέσει τόσο πολύ σε ορισμένους «δημοκράτες»);

3. Η Πρεσβεία της Ρωσίας περιγράφει την κατάσταση στην Ουκρανία όπως διαμορφώνεται πραγματικά και όχι όπως αρέσει στη Δύση.

4. Κρίμα που ο κ. Μ. Δημητρίου δεν καταλαβαίνει ότι με το γράψιμό του δεν βοηθά τη δημοκρατία άλλα την αντίδραση στην Ουκρανία, δεν βοηθά την εξομάλυνση της κατάστασης στην Ουκρανία, αλλά την επιδείνωσή της.

5. Θα παρακαλούσαμε τον κ. Μ. Δημητρίου, όταν αναφέρεται στη χώρα μας, να αποφεύγει τέτοιους χαρακτηρισμούς όπως «δικτατορική σοβιετική εξουσία», «κομμουνιστικός μεσαίωνας», «σοβιετικός ολοκληρωτισμός» και να μην ξεχνά ότι η χώρα την οποία προσβάλλει πάντα υποστήριζε τον δικό του λαό στον δίκαιο αγώνα του. Γενικά ο αρθρογράφος, με την ψυχροπολεμική του νοοτροπία, κολλάει ρετσινιές άκρως αδέξια. Αν δεν το έκανε, το γράψιμό του μάλλον θα κέρδιζε, γιατί θα φαινόταν πιο αληθοφανές.

6. Να λάβει υπόψη του ο κ. Μ. Δημητρίου ότι δεν χρειαζόμαστε τις συστάσεις του για το θέμα με ποιες δυνάμεις της Ουκρανίας να βρίσκεται η Ρωσία.

7. Δημιουργείται η εντύπωση ότι ο κ. Μ. Δημητρίου έθεσε τον στόχο, με τις ολοφάνερες διαστρεβλώσεις και συκοφαντίες του, να χαλάσει τις σχέσεις μεταξύ της Ρωσίας και της Κύπρου.

Πρεσβεία της Ρωσίας

πηγή: εφ. Σημερινή