Η ΕΡΑΣ ανακοίνωσε σήμερα την πρόθεση της να κατέλθει για πρώτη φορά σε εκλογές - στις Ευρωεκλογές - με ενιαίο δικοινοτικό ψηφοδέλτιο. Θεωρώ την απόφαση αυτή σωστή.
Από τη μέρα που μπήκε στη ζωή μας το "Κοινό Ανακοινωθέν" είχα κοινοποιήσει τον προβληματισμό μου για τα περιθώρια συνεργασίας με την λεγόμενη προοδευτική δεξιά ή σοσιαλδημοκρατική δεξιά όπως αρέσκεται να αυτοαποκαλείται, σε οποιοδήποτε ζήτημα, δεδομένου του εντελώς τραυματικού παρελθόντος των δύο τελευταίων ετών, που στοίχησε σε κάθε επίπεδο και κατεδάφισε στην ουσία την προσπάθεια ενός ορθολογικού διαλόγου λόγω της ακραίας τοποθέτησης τόσο για τα κοινωνικά όσο και για τα οικονομικά ζητήματα των πάλαι ποτέ μη σκληροπυρηνικών δεξιών. Το Κυπριακό δεν θα μπορούσε να εξαιρεθεί από τις προθέσεις και τη στάση αυτής της μερίδας της δεξιάς που φαίνεται να επιδιώκει μια συναίνεση στο Ναι σε Όλα, αλλά πάνω από όλα φαίνεται πως επιδιώκει μια συνέχιση της περιρρέουσας 2011, με απώτερο σκοπό την κεφαλαιοποίηση ενός κομματιού της αριστεράς.
Επιπλέον η συγκεκριμένη μερίδα της δεξιάς κινείται και φέρεται πατερναλιστικά προς την αριστερά με την αιτιολογία πως το Όχι του 2004 στερεί από την αριστερά το δικαίωμα χάραξης πολιτικής στο όποιο θέμα και στο όποιο επίπεδο, οφείλουμε να λέμε μόνο Ναι και μόνο Ναι σε Όλα, ως περίπου τιμωρημένοι και με οφειλόμενα χρωστούμενα στον οποιονδήποτε άλλο.
Εκτός αυτού, η πάλαι ποτέ σοσιαλδημοκρατική δεξιά επιχειρεί να μας στείλει με ελαφριά εγκεφαλικά τραύματα και στο νοσοκομείο, όταν καμώνεται την κατεξοχήν φίλα προσκείμενη παράταξη προς την άλλη κοινότητα, πολτοποιώντας όχι μόνο την Ιστορία του τόπου αλλά και την ουσία της συνύπαρξης με την άλλη κοινότητα σε οποιοδήποτε πλαίσιο δεν περνά μέσα από κάποιο εμπορικό, βιομηχανικό, επιχειρηματικό επιμελητήριο στην τελική.
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια και στη συγκυρία, θεωρώ σωστή την απόφαση της ΕΡΑΣ να διεκδικήσει μια θέση εξ ευωνύμων στον πολιτικό χάρτη με ένα δικοινότικό ψηφοδέλτιο για τις Ευρωεκλογές. Ελπίζω οι επιλογές των υποψηφίων να είναι ανάλογες των προδιαγραφών της Αριστεράς.
Κι άλλες φορές έχω δηλώσει πως δεν συμφωνώ με βασικές θέσεις της Ομάδας των Ριζοσπαστών, θέσεις με τις οποίες διαφωνώ όπου κι αν εμφανίζονται, σε όποιο κομμάτι της Αριστεράς, είτε αυτό λέγεται ΑΚΕΛ, είτε λέγεται ΕΡΑΣ ή άλλως πως.
Παρόλα αυτά, θεωρώ θετικό βήμα την εξωστρέφεια, την ανοιχτή διεκδίκηση, την κατάθεση αριστερού προγράμματος με ποιοτικές διαφορές από τους νεοφιλελέδες και την ωρίμανση του αριστερού κινήματος στον τόπο μας, μέσα από την ανάδειξη ακόμα και της διαφορετικότητας των μεταξύ μας απόψεων.
Εύχομαι καλή επιτυχία.
( εδώ η ανακοίνωση )
Από τη μέρα που μπήκε στη ζωή μας το "Κοινό Ανακοινωθέν" είχα κοινοποιήσει τον προβληματισμό μου για τα περιθώρια συνεργασίας με την λεγόμενη προοδευτική δεξιά ή σοσιαλδημοκρατική δεξιά όπως αρέσκεται να αυτοαποκαλείται, σε οποιοδήποτε ζήτημα, δεδομένου του εντελώς τραυματικού παρελθόντος των δύο τελευταίων ετών, που στοίχησε σε κάθε επίπεδο και κατεδάφισε στην ουσία την προσπάθεια ενός ορθολογικού διαλόγου λόγω της ακραίας τοποθέτησης τόσο για τα κοινωνικά όσο και για τα οικονομικά ζητήματα των πάλαι ποτέ μη σκληροπυρηνικών δεξιών. Το Κυπριακό δεν θα μπορούσε να εξαιρεθεί από τις προθέσεις και τη στάση αυτής της μερίδας της δεξιάς που φαίνεται να επιδιώκει μια συναίνεση στο Ναι σε Όλα, αλλά πάνω από όλα φαίνεται πως επιδιώκει μια συνέχιση της περιρρέουσας 2011, με απώτερο σκοπό την κεφαλαιοποίηση ενός κομματιού της αριστεράς.
Επιπλέον η συγκεκριμένη μερίδα της δεξιάς κινείται και φέρεται πατερναλιστικά προς την αριστερά με την αιτιολογία πως το Όχι του 2004 στερεί από την αριστερά το δικαίωμα χάραξης πολιτικής στο όποιο θέμα και στο όποιο επίπεδο, οφείλουμε να λέμε μόνο Ναι και μόνο Ναι σε Όλα, ως περίπου τιμωρημένοι και με οφειλόμενα χρωστούμενα στον οποιονδήποτε άλλο.
Εκτός αυτού, η πάλαι ποτέ σοσιαλδημοκρατική δεξιά επιχειρεί να μας στείλει με ελαφριά εγκεφαλικά τραύματα και στο νοσοκομείο, όταν καμώνεται την κατεξοχήν φίλα προσκείμενη παράταξη προς την άλλη κοινότητα, πολτοποιώντας όχι μόνο την Ιστορία του τόπου αλλά και την ουσία της συνύπαρξης με την άλλη κοινότητα σε οποιοδήποτε πλαίσιο δεν περνά μέσα από κάποιο εμπορικό, βιομηχανικό, επιχειρηματικό επιμελητήριο στην τελική.
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια και στη συγκυρία, θεωρώ σωστή την απόφαση της ΕΡΑΣ να διεκδικήσει μια θέση εξ ευωνύμων στον πολιτικό χάρτη με ένα δικοινότικό ψηφοδέλτιο για τις Ευρωεκλογές. Ελπίζω οι επιλογές των υποψηφίων να είναι ανάλογες των προδιαγραφών της Αριστεράς.
Κι άλλες φορές έχω δηλώσει πως δεν συμφωνώ με βασικές θέσεις της Ομάδας των Ριζοσπαστών, θέσεις με τις οποίες διαφωνώ όπου κι αν εμφανίζονται, σε όποιο κομμάτι της Αριστεράς, είτε αυτό λέγεται ΑΚΕΛ, είτε λέγεται ΕΡΑΣ ή άλλως πως.
Παρόλα αυτά, θεωρώ θετικό βήμα την εξωστρέφεια, την ανοιχτή διεκδίκηση, την κατάθεση αριστερού προγράμματος με ποιοτικές διαφορές από τους νεοφιλελέδες και την ωρίμανση του αριστερού κινήματος στον τόπο μας, μέσα από την ανάδειξη ακόμα και της διαφορετικότητας των μεταξύ μας απόψεων.
Εύχομαι καλή επιτυχία.
( εδώ η ανακοίνωση )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου