Το μανιφέστο ενός πρώην επαναστάτη

Έτσι λοιπόν
θα σβήσουμε τα σημάδια του καιρού
και της ενοχής μας
θα βάλουμε το παλιό μας πουκάμισο
τις παλιές μας συνήθειες
το παλιό μας ρολόϊ

Θα πιστέψουμε χωρίς πίστη
μα με υπομονή για το αύριο
ευχαριστημένοι για το ποσόν
της αντοχής και της σοφίας μας
χρωστούμενα
ξέρουμε να ξοφλάμε
μαζί μ΄αυτά γεννηθήκαμε

Θα βγαίνει ο ήλιος κι αντί
να φωτίζει τα μάτια μας
θα τυφλώνει τη μνήμη μας
εξ΄αδιαιρέτου διαιρεμένοι
το σώμα ξεχνά

Και κατά το δειλινό
προς το βράδυ ως γαλήνη
θα φανερώνεται εκείνος ο Λόγος
πως τα πάντα θα λάβουν Συγχώρεση

Μα το μόνο που δεν Συγχωρεί
είναι η ίδια εκείνη γαλήνη
της εξαίσιας Ομορφιάς που αφήνουμε.