Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.

Ζοζέ Σαραμάγκου

23.8.12

Ένα χιονισμένο δάσος με οξιές


ΕΝΑ ΧΙΟΝΙΣΜΕΝΟ ΔΑΣΟΣ ΜΕ ΟΞΙΕΣ

Στο χιονισμένο δάσος με τις οξιές
νύχτα περπατώ.
Είμαι τόσο θλιμμένος, είμαι τόσο θλιμμένος,
Δώσ’ μου το χέρι σου, πού είναι το χέρι σου;
Είναι η πατρίδα μου, τ’ αστέρια
ή η νιότη μου πιο μακρυά;          
Ανάμεσα στις οξιές,
ένα παράθυρο, κίτρινο και ζεστό...
Αν κάποιος, καθώς προσπερνώ,
έλεγε, «θείε, έλα μέσα»,
θα έμπαινα να χαιρετίσω
τους ανθρώπους του σπιτιού.
Πίσω στην επτάλοφη πόλη μου
άφησα τον ροδανθό μου.
Δεν είναι ντροπή να φοβάμαι τον θάνατο,
ούτε και να τον σκέφτομαι.


Ναζίμ Χικμέτ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου