Όπλο γεμάτο – στάθηκε η Ζωή μου –

Όπλο γεμάτο – στάθηκε η Ζωή μου –
Στις Γωνιές – ωσότου μια Φορά
Πέρασε ο Κάτοχος – με γνώρισε –
Και μαζί του Με πήρε μακριά –

Και σε Βασιλικά Δάση πλανιόμαστε –
Κι Ελάφια τώρα κυνηγάμε –
Και όποτε μιλάω στ όνομά Του
Αμέσως τα Βουνά απαντούν –

Κι όταν χαμογελώ, εγκάρδιο φέγγος
Επάνω στην κοιλάδα απλώνει –
Θαρρείς κι η όψη ενός Βεζούβιου
Αφήνει τη χαρά της να φανεί –

Κι άμα Νυχτώνει – και φεύγει η Μέρα μας –
Στέκω στου Άρχοντα την Κεφαλή –
Καλύτερο – απ΄το να ΄χω μοιραστεί
Αφράτο Χήνας Μαξιλάρι –

Μισώ θανάσιμα – όσους Τον μισούνε –
Κι ασάλευτους για πάντα αφήνω –
Όταν με Μάτι Κίτρινο ή εμφατικά –
Με τον Αντίχειρα τους δείξω –

Μπορεί να ζήσω – από Εκείνον πιο πολύ
Μα Εκείνος πρέπει – παραπάνω –
Γιατί έχω δύναμη για να σκοτώνω,
Κι όχι τη δύναμη – για να πεθάνω –


Έμιλυ Ντίκινσον
44 Ποιήματα & 3 Γράμματα