Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.

Ζοζέ Σαραμάγκου

28.9.10

Ο Γάμος

Μη από τρέλλα μη θαρείτε από διεστραμμένο παράπονο αλλά από το δικαίωμα.

Αλλά η πιο ευλογημένη ώρα για γάμο είναι αυτή εδώ.
Που ολωνών μας οι ζωές τελείωσαν η θυγατέρα μου πλάγιασε στο νερό και τα αρσενικά μου.

Εκείνα τα μικρά σώματα με τα γαλάζια πλευράκια έχουν για πάντα θαφτεί γιατί αυτά που είδες έρχεται η ώρα και τα ξεχνάς αλλά πώς να ξεχάσεις αυτά που δεν είδες πώς τα ξεχνώ.
Αλλά όλα αυτά θέριεψαν τον γάμο μου κι έκαναν πιο απαραίτητο το γάμο με μαχαίρια! θα ξεκοιλιάσω το θεό κι αρπάζω.

Με το μακρύ του ράμφος ο θεός μου το άρπαξε το δικαίωμα μου.
Υπόμεινα αυτόν τον θεό που ό,τι θέλει κάνει και τον παραφυλάω σ΄αυτόν εδώ τον γάμο.
Ο άνθρωπος είναι άνθρωπος κι έχει ένα δικαίωμα που δεν χαρίζεται και με καμμιάν αγάπη με καμμιά συμφορά δεν αλλάζει και δεν πεθαίνει.

Κι αν το δικαίωμα πεθαίνει και πια δεν ωφελεί.
Τότε έρχεται η ώρα του γάμου.
Τότε ακόμα πιο πολύ με κυριεύει το δικαίωμα το ερεθίζω και το αγριεύω κι όσο κι αν έχει λυώσει και βρωμά κι ακριβώς τότε ακόμα πιο πολύ.
Ντέφι και το βροντώ και τότε η τάξη του κόσμου θα εξουσιαστεί από το δικαίωμα γιατί εγώ είμαι άνθρωπος κι έχω δικό μου νου κι άλλος ο νους του κόσμου.

Ό,τι απομένει στον άνθρωπο είναι το άχρηστο δικαίωμα κι ούτε καν έναν άλλο άνθρωπο θα έχει ποτέ παρόλο που όλους τους ανθρώπους ο άνθρωπος τους γεννά κι όσο πιο άνθρωπος είναι όπως εγώ πιο πολύ τους γεννά.

Όμως όλοι οι άνθρωποι γίνονται φως μέσα σ΄ένα φως κι ό,τι μου απέμεινε είναι το αφανισμένο μου δικαίωμα και διεκδικώ.

Με χρέος μπολιάζω τον κόσμο τον παραδίνω στο αιώνιο χρέος! δεν τον προστατεύω πια.
Ήρθε ο καιρός να χωρίσουν μέχρι θανάτου ο νους του ανθρώπου από το νου του κόσμου κι έτσι χώρισα από τον κόσμο και φεύγω ρημαγμένη αλλά με μανία.
Αλλά υπερήφανη αφού κανείς δεν θα περηφανευτεί κι ούτε ο θεός θα περηφανευτεί ότι με πρόδωσε.

Η μορφή της ολοκαίνουρια και λεία και οι κινήσεις της σαν να ήταν μικρές τροχιές κεριών έτσι ευλύγιστη.

Ο Γάμος, Γ.Χειμωνάς

8 σχόλια:

  1. Με δυσκολεύεις πολύ, νιώθω σαν μαθητής λυκείου στην κατανόηση κειμένου. Μέσες άκρες κάτι πιάνω αλλά για κάτι κλάσματα δευτερολέπτου και πάλι φεύκει μου! Είναι αποσπάσματα ή αυτούσιο κείμενο σε ροή;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είναι αυτουσιο κείμενο εκτός από την τελευταία πρόταση που ανήκει επίσης στον Χειμωνά και βρίσκεται στο ίδιο έργο αλλά σε άλλο σημείο.

    Εγώ την ήθελα εκεί.

    Όλοι είμαστε μαθητές λυκείου thanks god.
    Ο Χειμωνάς έλεγε πως εκτιμά μόνο τα έργα που τον δυσκολεύουν. Οι λέξεις μετέχουν στην μεταμόρφωση του κόσμου και σ΄αυτό το μέτρο μόνο αξίζει η ανάγνωση και η γραφή. Είναι και φορές που "ο κόσμος" προηγείται αλλά και κάποιες που συμπίπτει κατά περίεργο τρόπο. Όπως μ΄αυτό το κείμενο.

    ...Ας μη μιλήσουμε καλύτερα σήμερα για μουσική και για τον Άμλετ της Σελήνης στα άλαλα μπαράκια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ωχ!!! Αμα είναι έτσι ο γάμος, τότε βλέπω την Φ να περιμένει για πολύ καιρό ακόμη... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @Εράνισμας πολλά καλό! Εγώ που είμαι σχεδόν στη δεκαετία σου λέω ότι ο Χειμωνάς εν πολλά απλά που το θέτει. Είναι waaaaay πιο πολύπλοκος ο γάμος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Και γιατί να μην περιμένεις εσύ δηλαδή αγαπητέ Εράνισμας; Δεν κατάλαβα.:-)

    Ποδηλάτη,
    δεν είμαι σίγουρη αν θα συμφωνήσουμε για την "πολυπλοκότητα" των εμπειριών μας, μπορεί να συμφωνήσω για τον βαθμό της δυσκολίας τους. Αμα φτάσεις σ΄αυτό που λέει ο Χειμωνάς,στην "κατανόηση κειμένου" εκεί να δεις τη γλύκα,που δεν σε σώζει τίποτα! Κανένας καρδιολόγος μπορεί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η αλήθεια είναι ότι δεν πιστεύω σε τέτοια, και ευτυχώς ούτε η κοπελιά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Εντάξει το είπα για αστείο (ε, τζαι λλίον σπόντα)
    αλοίμονο!
    Μη με παρεξηγείς, έχω και μια τάση να υπερασπίζομαι συνήθως "τις κορούδες γνωστών και φίλων" στο γενικό πλαίσιο πάντα.
    Αμα υπάρχει λόγος κάμνω τζαι το εντελώς αντίθετο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή