Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.

Ζοζέ Σαραμάγκου

31.12.10

Έτος 2010

2010

Ιανουάριος: Η αρχή. «Επανένωση 2010». Το έναυσμα. Ο Πένητας σε ρόλο φλογερού γκουρού. Επικοινωνία τυφλή: «ποια είστε;» θα μπορούσαμε μήπως να γνωριστούμε με ένα καφέ, εάν βεβαίως δε θα πας στο Κούριο. Ναι, γιατί όχι, εξάλλου μπορεί και να γνωριζόμαστε…. Έχουν περάσει εικοσιπέντε χρόνια! Και είμαστε ακόμα εδώ.
Σάββατο, μπύρες, εφημερίδα «Γνώμη», αναμνήσεις αλλοτινών εποχών, φιλιά στην Ελένη. «Χειμωνιάτικος Ήλιος».

Φεβρουάριος: Άγνοια. Τα χρόνια της εξορίας, τα χρόνια σε μια κάμαρη, τα χρόνια στους δρόμους σε κάνουν αθώο, χωρίς μέτρα, χωρίς διαμεσολαβήσεις, χωρίς προφυλάξεις. Ο αθώος περνιέται για άγριος, μιλά ρωτώντας χωρίς να έχει καμιά απάντηση. Μόνο υπέρμετρες απαιτήσεις. Ο αθώος είναι αθώος γιατί δεν έχει συγκεκριμένο «στίγμα» εντός και εκτός των τειχών. Γι αυτό θα καταδικαστεί αργότερα ποικιλοτρόπως, μα τώρα δεν το γνωρίζει. Του κάνει καλό που δεν το γνωρίζει.

Μάρτιος: Μικρή Έξοδος στον κόσμο. Τετράδιο ιχνογραφίας, πρώτες γραμμές, σχεδιάγραμμα. Η πόλη δείχνει πως έχει ξεχασμένα στενά με φανάρια, φιλόξενα παγκάκια, ψιθύρους και πάθη και μιαν άγνωστη ως τώρα όψη. Αναγνώριση ταυτοτήτων, διακριτικοί χαιρετισμοί σε μοναχικούς περιπάτους, η υποψία μιας ευγένειας συνωμοτών, η πρώτη ελπίδα πως δύναται εδώ να συμβαίνει κάτι. Η κάμαρη ανοίγει οριστικά.

Μάρτιος: Μεγάλη Έξοδος στον κόσμο. Μια στιγμή σε χρώματα του χρυσού και του κόκκινου, απρόσμενη σαϊτιά κατακλυσμιαίου περάσματος, ο Λόγος διαρρηγνύει το Χρόνο, πρωτογενής κραυγή απ΄την άλλη άκρη του νήματος, γέννηση χωρίς αναγέννηση, συγκίνηση, ευγνωμοσύνη. «Εγώ είμαι».

Απρίλιος: Λέγεται Ιωάννης. Για μένα λέγεται Ιωάννης.

Μάιος: Αγρύπνια. Άλαλη, άγρια, φουρτουνιασμένη καταραμένη αγρύπνια. Απώλεια ελέγχου, αρρυθμίες, τρεχαλητό, πάνω-κάτω, πάνω-κάτω, πάνω-κάτω, δεν υπάρχει πια κανένα καράβι, ούτε κοχύλια, ούτε φάρος, ούτε ακτή. Ούτε μέσα ούτε έξω.
Φυγή με ένα και μόνο αδιόρατο βήμα. Έδαφος άβατο. Δικαιοσύνη. Ο λύκος που ήμουν είμαι.

Ιούνιος: Ιούνιος, Ιούλιος, Αύγουστος, Σεπτέμβρης, Οκτώβρης. Χάδι στο μέτωπο.
- Οι μήνες μας κουβαλούν και τους κουβαλούμε, σώπα.
- Οι μήνες κυματίζουν, θα δεις.

Ιούλιος, Αύγουστος: Κυκλικός χορός, το φως του ήλιου, λιποθυμία υπό σκιάν.
Η γνώση του ενός είναι η γνώση του παντός. Βουνό, Άννα, φωτοτυπημένα αντίγραφα, λιμάνια με βρώμικα νερά φέρνουν και παίρνουν το μήνυμα πως τίποτα δε πάει χαμένο. Αγία Σιωπή ή Βεβαιότητα. Πάντα στον ίδιο τρόπο.

Σεπτέμβρης, Οκτώβρης, Νοέμβρης: Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα. «Τα βιβλία δεν είναι καλά γιατί κάνουν σκουληκάκια» γι αυτό λίαν συντόμως θα κληθείς να μην εργάζεσαι 56 ώρες εβδομαδιαίως αλλά να εγερθείς από τον κόκκινο αναπαυτικό καναπέ σου, για να αποδεχτείς σε όρθια στάση, πως η γη κινείται μόνο με τα έξοδα του Μεγάλου Κριτή. Ακολούθως θα ξανακαθίσεις, προληπτικά και προς αποφυγήν του κινδύνου να χάσεις εντελώς τις αισθήσεις σου και να φας οριστικά το κενό σου κεφάλι στο τσιμέντο, για να παρακολουθήσεις με σεμνότητα, το όργιο μιας κότας που μαδά τα φτερά της, ως άλλη Σαλώμη που αφαιρεί ηδονικά τα πέπλα της. Παρά ταύτα, δεν επιβιβάζεσαι στο αεροπλάνο από το αεροδρόμιο Λάρνακος και επιμένεις πως δεν είσαι κομπάρσος στο θεατρικό «Ο Μεγαλέξανδρος Ζει».

Οκτώβρης, Νοέμβρης, Δεκέμβρης:Λεμεσός, Αγία Πετρούπολη, Αβάνα.
Η ΙΣΤΟΡΊΑ ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΏΝΕΙ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΆ. ΓΊΝΕ ΚΆΘΕ ΜΈΡΑ, Ο ΚΡΙΚΟΣ ΤΗΣ ΑΛΥΣΙΔΑΣ ΠΟΥ ΔΕ ΣΠΆΕΙ ΚΑΙ ΠΝΊΞΕ ΜΕ ΤΑ ΧΈΡΙΑ ΣΟΥ ΑΥΤΟΎΣ ΠΟΥ ΤΡΑΒΟΎΝ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΌΤΗΤΑ ΣΤΟ ΒΌΘΡΟ.


Δεκέμβρης: Αντίο 10 χωρίς επιστροφή, alea jacta est!

.

8 σχόλια:

  1. σου εύχομαι να ειναι καλη χρονια η επόμενη και ενας κρίκος σε μια αλυσιδα γερή και μεγάλη όπως είναι και ο ψυχισμος σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Morituri te Salutant...σε μαύρο χαρτί γραμμένο,σε ένα φοιτητικό γραφείο κάποτε. ευχαριστώ!

    Αντ΄αυτού σήμερα το κινητό μου samsung τηλέφωνο με ρωτάει: How are you today?...τόση πρόοδος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. rose,

    σε ευχαριστώ και ανταποδίδω. Πάλι παρέα θα την παλέψουμε και το ξέρεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. κάθε τέλος μια αρχή
    καλή χρονιά, καλή αρχή
    http://www.youtube.com/watch?v=YcvvAReQGK8&feature=related

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ανώνυμος

    καλή χρονιά!
    ευχαριστώ πολύ για το τραγούδι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. There will never be
    Another one like you
    There will never be
    Another one who can
    Do the things you do, oh
    Will you give another chance?
    Will you try, little try?
    Please stop and you remember
    We were together, anyway, all right
    And if you have a certain evenin'
    You could lend to me
    I'd give it all right back to you
    A how it has to be with you
    I know your moves and your mind
    And your mind
    And your mind
    And your mind

    I am the Lizard King.
    I can do anything.

    How you must of think and wondered
    How I must feel
    Out on the meadows
    While you run the field
    I'm alone for you
    And I cry
    Do you often stop and whisper?
    It's Saturday's shore
    The whole world's a savior
    Who could ever, ever, ever
    Ever, ever, ever
    Ask for more?

    Do you remember?
    Will you stop?
    Will you stop?
    The pain

    And there will never be
    Another one like you
    There will never be
    Another one who can
    Do the things you do, oh

    Will you give another chance?
    Will you try, little try?
    Please stop and you remember
    We were together, anyway, all right

    Not to touch the earth.
    Not to see the sun.
    Nothing left to do, but.
    Run, run, run..
    Let's run.
    Let's run.
    House upon the hill.
    Moon is lying still.
    Shadows of the trees.
    Witnessing the wild breeze.
    C'mon baby run with me.
    Let's run.
    Run with me.

    I am the Lizard King.
    I can do anything.

    ΑπάντησηΔιαγραφή