Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.

Ζοζέ Σαραμάγκου

19.9.10

Ο Τρωικός πόλεμος

Τουλάχιστον αν ζούσαμε από την ανάποδη
να τα βλέπαμε όλα ίσια; Μπα. Η αναποδιά
έχει μια μονιμότητα πεισματική
αποτελεί όπως λέμε τον κανόνα.
Όπου σημαίνει ότι αν καταφέρνουμε να ζούμε
βέβαια ζούμε από τις εξαιρέσεις.
Προσποιούμαστε ότι δεν συμβαίνει τίποτε
ακριβώς για να συμβεί επιτέλους κάτι
έξω και πάνω από τη χλεύη.

Ένα κεράσι την ώρα που χειμάζονται
μέσα του όλες οι αθλιότητες
και αυτό στο πείσμα τους καθάριο παντοδύναμο
άψογο λάμπει δείχνοντας
ποια θα μπορούσε να ΄ταν η υπεροχή του ανθρώπου.

Η σταγόνα το αίμα κάθε Απρίλιο
δωρεάν και για όλους.

Δυστυχείς εμπροσθοφύλακες και ανάστροφοι
οδηγοί των βαρέων οχημάτων τ΄ουρανού
ως και τα σύννεφα είναι ναρκοθετημένα
το νου σας: από μας η άνοιξη εξαρτάται.

Να ξαναδώσουμε στα πόδια μας το χώμα.
το πράσινο στο πράσινο τον άνθρωπο του Νεάντερνταλ
στον άνθρωπο του Νεάντερνταλ. Δεν ωφελούν πια οι μυώνες
θέλει αγάπη θηριώδη
θέλει πήδημα τίγρισσας μες τις ιδέες.
Όσο υπάρχουνε Αχαιοί θα υπάρχει μια ωραία Ελένη
και ας είναι αλλού το χέρι αλλού ο λαιμός.

Κάθε καιρός κι ο Τρωικός του πόλεμος.

Μαρία Νεφέλη, Οδ. Ελύτης

6 σχόλια:

  1. Καταπληκτικό! εν του κουτουρού που δίνουν τα νόμπελ;
    η αναποδιά εν ο κανόνας;!;!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Της Ποίησης συνήθως όχι. Της Ειρήνης κάποτε.:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Περίεργο! Αγόρασα την Μαριά Νεφέλη πριν μια βδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. :-)

    ...αγόρασα τη Μαρία Νεφέλη τη μέρα που γεννήθηκα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Είσαι κάπως μπροστά τότε...
    Αλλά τούτο δεν πρέπει να μας παραξενεύει. Κάποιες αλήθειες που φοβούμαστε να αναγνωρίσουμε, τις είπες χωρίσ φοβο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δεν ξέρω σε ποιές αλήθειες αναφέρεσαι...όχι ο φόβος δεν είναι από τους αγαπημένους μου γιατί μου χαλά την δύναμη και την ομορφιά της αγάπης,που να το ξέρεις, όταν παλεύει όχι με την καρδιά αλλά με το μυαλό της, κάνει θαύματα. Μόνο που το μυαλό πολλές φορές ζηλεύει και προσπαθεί να τη φοβίσει,με όλους τους τρόπους, κάποιες φορές χρησιμοποιώντας και τους δικούς της τρόπους. Η αγάπη είναι ελεύθερη γι αυτό δε φοβάται το φόβο. Το μυαλό δεν αγαπά πολύ να χάνει την ωραιοπάθεια του γιατί από μόνο του δεν έχει κάτι άλλο ωραίο να προσφέρει,πέραν του να υπηρετεί στη μάχη για όλα τα ωραία πράγματα.Το μυαλό δεν είναι "όλα τα ωραία πράγματα" είναι ο κύριος και υπηρέτης μας. Χρειάζεται πολύ προσοχή σ΄αυτη την ισορροπία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή