Ας ιδιωτικοποιηθούν τα πάντα, ας ιδιωτικοποιηθεί η θάλασσα και ο ουρανός, ας ιδιωτικοποιηθεί το νερό και ο αέρας, ας ιδιωτικοποιηθεί η Δικαιοσύνη και ο Νόμος, ας ιδιωτικοποιηθεί και το περαστικό σύννεφο, ας ιδιωτικοποιηθεί το όνειρο, ειδικά στην περίπτωση που γίνεται την ημέρα και με τα μάτια ανοιχτά. Και σαν κορωνίδα όλων των ιδιωτικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήστε τα Κράτη, παραδώστε επιτέλους την εκμετάλλευση υμών των ιδίων σε εταιρίες του ιδιωτικού τομέα με διεθνή διαγωνισμό. Διότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η σωτηρία του κόσμου… Και μια και μπήκατε στον κόπο, ιδιωτικοποιήστε στο φινάλε και την πουτάνα την μάνα που σας γέννησε.

Ζοζέ Σαραμάγκου

7.10.10

«Παλιμπαιδισμός»

Είναι ο δικός μου τρόπος να αρνούμαι. Να μη σέρνομαι στα πατώματα, να μην απαισιοδοξώ, να μη γίνομαι μίζερη, και να μην αφήνομαι να μεν τραβά η ευαισθησία μου απ΄το μανίκι. Κάθε φορά που κάτι μου λέει, άστα να πάνε, η ζωή δεν αλλάζει, έχασες,πάλι τα ίδια, ρωτάω τον εαυτό μου τι θα έκανα αν τώρα ήμουν 18 χρονών; Γιατί αυτό που είμαστε ποτέ δεν αλλάζει, ότι κι αν μας έρχεται στο κεφάλι, όσο συχνά και να μας έρχεται. Θέλω να θυμάμαι ποια ήμουν γιατί αυτό που ήμουν είμαι και τώρα.
Κι αν δεν είμαι, πάει να πει πως κάτι καλό έχασα. Κι όχι πως η ζωή μου την βγαίνει αλλιώς. Ούτε πως πρόκειται να αλλάξει ποτέ κάτι. Απλά θα χάσω μη αξιοπρεπώς. Τίποτ΄ άλλο.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου