Ξένη Γυναίκα

Κανείς ωραίος άνθρωπος, δεν έχει κάτι "ωραίο" μέσα του.
Μόνο οι βαθιά ακαλαίσθητοι, πιστεύουν στην ωραιότητα του εαυτού τους.





Η χορτάτη, στρώνει τραπέζι για τους άλλους τρώγοντας τελευταία.
Η μονίμως πεινασμένη αντίθετα, μαζεύει ψίχουλα για να γεμίσει τη πείνα της παροδικά και για να αποφύγει την πιθανότητα, να ζήσει με οτιδήποτε δεν αποτελεί κέρδος από τα ρέστα των άλλων.



Αιώνια επιστρέφει η επιστροφή, ως απειλή για τη Ωραία Νάρκισσο.
Η άρνηση να είσαι το τετελεσμένα Ωραίο Κάτι. Το μεγάλο υπαρκτικό Κραχ και η τελική έξοδος από τους συγχρωτισμούς. Το μεγάλο Πάθος ενάντια στον ασθενή Πόθο.Η σιωπή.



Βάρκα μου και θάλασσά μου! Βούτα στα νερά, σα νάταν πάντα χτές κι όχι αύριο!