Τί περιμένετε;

Τι περιμένετε;
Αλήθεια, τι περιμένετε;
Να γελάσω;
Να καγχάσω;
Να γράψω εξυπνάδες;
Να πω "σας τα λέγαμε εμείς", "εφτά κόμματα, δύο πολιτικές", "χρόνια τα ψήνατε όσα κάνετε τώρα";
Τα έχω ήδη πει όταν έπρεπε.
Νομίζετε πώς παίζαμε τόσον καιρό, πώς κάναμε διαγωνισμό εξυπνάδας για να σας "την πούμε"; Ότι για αυτό φάγαμε χρόνο και φαιά ουσία, για να κάνουμε "κόντρα";
Με όσα κι αν κάνετε, με όσα κι αν γίνονται στο όνομα της "ελπίδας" σας, της "αξιοπρέπειάς" σας, και της "ενότητάς" σας με τους εκμεταλλευτές σας, ούτε εκπλήσσομαι, ούτε οργίζομαι υποκριτικά, ούτε "πέφτω απ' τα σύννεφα", ούτε "απογοητεύομαι."
Δεν υπάρχει χρόνος για σαχλαμαρούλες του είδους που τόση ικανοποίηση σας έδωσε ως καταναλωτές "εξυπνάδας". Στους κομμουνιστές δεν δίνουν ικανοποίηση οι σαχλαμάρες.
Ο αγώνας είναι εδώ, είναι πραγματικός, πάρτε μια γενναία απόφαση και μπείτε σ' αυτόν.
Θα σοβαρευτείτε, ή θα μείνετε για πάντα στην πολιτική εφηβεία;
Εμπρός!
Lenin Reloaded


Καί κάτι για μας, για την Κύπρο:

Όταν η κυπριακή αριστερά έρκετουν, η ελληνική αριστερά επήεννε. Πριν τρια χρόνια ήταν, που εμεις εχασαμε τον υπνο μας και κάθε μιση ωρα ειμασταν στο τηλεφωνο:" εν να υπογράψουμε; πε μου μόνο ότι εν θα υπογράψουμε" και στο τελος να χοροπηδουμε πανω στην βεραντα ( αληθινο γεγονός ) γιατί δεν θα υπογραφαμε. Ουτε που ξεραμε ακομα πως δεν σημαινε απολυτως τίποτε, το να μην υπογραψουμε το μνημόνιο. Αλλα ηταν τα Όχι που επρεπε να πουμε για τον τοπο. Παντως εμεις τουλάχιστον ειχαμε αριστερη κυβερνηση, όχι αριστερο-ακροδεξια. Αριστερη με τα ιδια ακριβως λαθη και ψευδαισθησεις, που με τρομο ειδαμε να προσπαθει να επαναλαβει μετα την εκλογη του Τσίπρα, και ειπαμε πως τελικα οι ψευδαισθησεις ειναι πιο δυνατες απο την ιστορική εμπειρια. Ευτυχως δεν προλαβαμε να εξευτελιστουμε κι αλλο  σαν χειροκροτητες αυτη τη φορα.
Οπόταν, τί αραγε περιμένετε τώρα;