αφιερωμένο
Έφυγα, γιατί φλεγόμουν όλος από ασύνταχτες μέσα μου πυρές, από αμολόητους έρωτες, στη γυναίκα ή το Θεό, δεν ήξερα, γιατί πρόσωπο στέρεο δεν έπαιρνε καμιά μου επιθυμία. Μα ήθελα να κρατήσω και να δαμάσω μέσα μου τις φυσικές δυνάμες, τις παλιές κληρονομιές, τα νέα πάθη. Σαν ο Ηρακλής και τα θεριά που νίκησε να΄σαν ένα κορμί, τυλιγμένα στο ίδιο δέρμα και πάλευαν.
Μου άρεσε ο κίντυνος. Καταφρονούσα τα ψίχουλα που κρατούσα στο χέρι και τα ΄παιζα όλα για να κερδίσω το Συμπόσιο: Να κάνεις ό,τι φοβάσαι, Άρπαγε. Να σπας τη συνήθεια, να κλαδεύεις τη καρδιά, ν΄αφήνεις μόνο την κορφή να σε τρώει όλο. Να υψώνεσαι μόνος σου Στυλίτης. Άχ, όλα θα μου τα δώσει, έλεγα, ο θείος Έρωτας κι η Σιγή, οι δυό τεράστιες δυνάμες που παραστέκουν το Θεό την ώρα που δημιουργεί. Και θα λιγνέψουν τα βάρβαρα τούτα φλεγάτα μπράτσα, για να σηκώσουν, αλαφιασμένα, σαν κρίνον αψηλόκορμο το Πνέμα.
…Ω, ανήλεο χέρι, άσφαλτο, που οδηγάς στο λυτρωμό.
Νίκος Καζαντζάκης
Συμπόσιον
απ'ολα τα ξεγυμνώματα, μόνο το check-up για τον καρκίνο γίνεται στο φως. είτε βραδυάζει, είτε φέγγει όμως, κάθε disrobe είναι τραυματικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήκι ομως, το τραυματικότερο προσωπικό μου ξεγύμνωμα ήταν το ξεγύμνωμα για τη διάγνωση ή μη διάγνωση του καρκίνου.
ΑπάντησηΔιαγραφήόλα τα άλλα που θυμάμαι,τα ξεγύμνωσα ή με ξεγύμνωσαν αξιοπρεπώς.
τότε αυτό είναι για σένα...
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=iKso8PJZJXs
με την ελπίδα ότι παραμένεις δυνατή
σ ευχαριστώ πάρα πολύ για την ευχή. τα σχόλιά σου έχουν πάντα μια ιδιαίτερη και "υπόγεια" ζεστασιά, την οποία εγώ τείνω να παίρνω και προσωπικά ξέρεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήθα με πιστέψεις αν σου πω, πως για πρώτη φορά στη ζωή μου, μου έχει επιτραπεί να αισθανθώ,πως δεν χρειάζομαι πια μιαν ελπίδα για να είμαι δυνατή;θα μπορούσα να ζητήσω να το διαβάσεις αυτό, με τη μεγαλύτερη δυνατή καταφατική του ευρύτητα;
βαλεις με σε διαφορες διαδικασιες/ροες σκεψης..
ΑπάντησηΔιαγραφή..την αλλαγη του ονοματος του μπλογκ στην αρκην εθωρουν την σαν την αλλαγη του τζαιρου.. τα συννεφα που ερκουνται [ η καρτερουμεν τα να ερτουν] τζαι παιζουν/διαπραγματευκουνται με τον ηλιο...
ριχνουν αναποφευκτα σκια..
τζαι ο καζαντζακης...αμα εθκιεβασα το αποσπασμα ηρτεν μου χωρις διαμεσολοβηση, τζαι επιμενει 12 ωρες μετα, ο "μουσουλμανος αγιος" που το "ο χριστος ξανασταυρωνεται"..
"Ποτε ενας ανθρωπος ειναι λυτρωμενος; ρωτησαν μια φορα ενα μουσουλμανο αγιο.
Οταν, αποκριθηκε ο αγιος, αγοραζει και πουλαει, κι ο νους του ειναι στα περβολια..."
αλλα παλε το "μου αρεσε ο κιντυνος" τζαι ο "θειος ερωτας" τζαι η "σιωπη" επηραν με αλλου..
Αθθμηθηκα την Διοτιμα σαν ειδος αποδρασης του υποσυνειδητου του ιδεαλισμου/πλατωνα..
τζαι λογια/λεξεις που εντζηζαν την υλη/σωμα πιο αμεσα..
που τον ρεμπω στον γκινσμερκ..στην γωγου..
η αφη...
νασαι καλα..
λ.
υ.γ. εσιει γοητευτικη μοναξια [παραδοξως; ακομα;] το κεντρο της λεμεσου..εσυνηδητοποιησα το εψες που εβρεθηκα να παρπατω τυχαια...
Κοίτα, θέλω να σου πω, πως είσαι μέσα στον εγκέφαλο μου με κάποιον τρόπο. Δεν μπορώ να εξηγήσω διαφορετικά τον τρόπο που σχολιάζεις τις σκέψεις μου.Διότι,η βάση των αναρτήσεων μου που καθοδηγούνται από τις σκέψεις μου, εν το άδηλο, αλλά εσύ εξυχνιάζεις το.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχουμε κοινές καταβολές Λινέ!
Τζαι αγαπούμε για τους ίδιους λόγους την πόλη μας.
ναι..ετσι νομιζω τζαι εγω..
ΑπάντησηΔιαγραφήγια τες καταβολες..εχουν τζαι οι λεξεις υπογειες διαδρομες κωδικοποιησης τζαι ερμηνειας που αλληλοαναγνωριζονται..
τζαι η σημειολογια του χωρου εν οπως την αυρα..νοιωθεις τα σημεια/ατομα που εμφανιζεται..
λ.