Ο Ομάρ Καγιάμ μεθυσμένος κι απόψε στην ακτή του Ναυπλίου περπατάει αργά
Και συ επιτάχυνε, δρόμο κόψε μήπως και τον προλάβουμε στα στενά
Ένα ούζο στο Νίκο Καρούζο λέω στη μπαρ-γούμαν, να φέρει στη ράμπα των Εξαρχείων και πάλι, να δούμε η νύχτα τι θα μας καταφέρει.
Σα ν' αγαλμάτισε ξαφνικά η θωριά του ορειχάλκινο βλέμμα στραμμένο, προς που;
Σπάνια πια παραπονιέται η σκιά του μα η ρίμα του ροβολάει πάντα, παντού
Κι αντί να ρίχνεις λάδι στη φωτιά ρίξε μια ζεϊμπεκιά, ρίξε μια ζεϊμπεκιά
Ένα ούζο στο Νίκο Καρούζο λέω στη μπαρ-γούμαν, να φέρει στη ράμπα των Εξαρχείων και πάλι, να δούμε η νύχτα τι θα μας καταφέρει.
Χαβαλεδιάρικο
Μ' έν' αμάν-αμάν στα χείλη πάω πίσω στα παλιά κι αν τυχόν γίνω ρεζίλι φταίν τα αισθηματικά Τι κι αν είσ' απ' τη Λιβύη, εργατάκι και φτωχό Πιάσ' το νταχτιρντί να γίνει πατιρντί κανονικό Πιάσ' το νταχτιρντί να γίνει πατιρντί κανονικό
Με δυο ώπλες κι ένα άιντες, με ουίσκι και λοιπά θα πηδάμ' απ' τις βεράντες στου Ζαλόγγου τη μεριά
Τι κι αν είσ' απ' τη Λιβύη, εργατάκι και φτωχό Πιάσ' το νταχτιρντί ταξίμι, να κομπλάρει ο Ανταμό Πιάσ' το νταχτιρντί να γίνει πατιρντί κανονικό
Πες του Νιόνιου να κουρντίσει και του Γιώργου να τη βγει Ο Νικάκης να βρει λύση, κι ο Μανώλης να πιαστεί
Τι κι αν είσ' απ' τη Λιβύη, εργατάκι και φτωχό Πιάσ' το νταχτιρντί να γίνει πατιρντί κανονικό Πιάσ' το νταχτιρντί να γίνει πατιρντί κανονικό
η φωνή του Ορφέα Περίδη με κάνει να νοσταλγώ βασανιστικά τη δεκαετία του 90. και το τέλος του Δεκέμβρη του '99 ακούγεται τόσο ρομαντικό πλέον στην εποχή του ίττερνε...
Άτε, στο καλό κύριε Μανώλη...
ΑπάντησηΔιαγραφήνα δούμεν ποιον θα συναντήσεις κει πάνω...
:-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα ούζο στο Νίκο Καρούζο
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Ομάρ Καγιάμ μεθυσμένος κι απόψε
στην ακτή του Ναυπλίου περπατάει αργά
Και συ επιτάχυνε, δρόμο κόψε
μήπως και τον προλάβουμε στα στενά
Ένα ούζο στο Νίκο Καρούζο
λέω στη μπαρ-γούμαν, να φέρει
στη ράμπα των Εξαρχείων και πάλι,
να δούμε η νύχτα τι θα μας καταφέρει.
Σα ν' αγαλμάτισε ξαφνικά η θωριά του
ορειχάλκινο βλέμμα στραμμένο, προς που;
Σπάνια πια παραπονιέται η σκιά του
μα η ρίμα του ροβολάει πάντα, παντού
Κι αντί να ρίχνεις λάδι στη φωτιά
ρίξε μια ζεϊμπεκιά, ρίξε μια ζεϊμπεκιά
Ένα ούζο στο Νίκο Καρούζο
λέω στη μπαρ-γούμαν, να φέρει
στη ράμπα των Εξαρχείων και πάλι,
να δούμε η νύχτα τι θα μας καταφέρει.
Χαβαλεδιάρικο
Μ' έν' αμάν-αμάν στα χείλη πάω πίσω στα παλιά
κι αν τυχόν γίνω ρεζίλι φταίν τα αισθηματικά
Τι κι αν είσ' απ' τη Λιβύη, εργατάκι και φτωχό
Πιάσ' το νταχτιρντί να γίνει πατιρντί κανονικό
Πιάσ' το νταχτιρντί να γίνει πατιρντί κανονικό
Με δυο ώπλες κι ένα άιντες, με ουίσκι και λοιπά
θα πηδάμ' απ' τις βεράντες στου Ζαλόγγου τη μεριά
Τι κι αν είσ' απ' τη Λιβύη, εργατάκι και φτωχό
Πιάσ' το νταχτιρντί ταξίμι, να κομπλάρει ο Ανταμό
Πιάσ' το νταχτιρντί να γίνει πατιρντί κανονικό
Πες του Νιόνιου να κουρντίσει και του Γιώργου να τη βγει
Ο Νικάκης να βρει λύση, κι ο Μανώλης να πιαστεί
Τι κι αν είσ' απ' τη Λιβύη, εργατάκι και φτωχό
Πιάσ' το νταχτιρντί να γίνει πατιρντί κανονικό
Πιάσ' το νταχτιρντί να γίνει πατιρντί κανονικό
η φωνή του Ορφέα Περίδη με κάνει να νοσταλγώ βασανιστικά τη δεκαετία του 90. και το τέλος του Δεκέμβρη του '99 ακούγεται τόσο ρομαντικό πλέον στην εποχή του ίττερνε...
ΑπάντησηΔιαγραφήφίλε είμαστε παιδιά του προηγούμενου αιώνα...άστα. :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή μου Disdaimona είμαι καλά πολύ καλά ευχαριστώ, για σας το ίδιο επιθυμώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήβλέπεις δεν αφήνω να χαθούμε!
νέε ελληνοκύπριε δεν είμαι σίγουρος, αλλά νομίζω τους θανόντες δεν τους προσφωνούμε με το κύριε κτλ.