26.11.10

Μία στὸ καρφὶ καὶ μία στὸ πέταλο




Μία στὸ καρφὶ καὶ μία στὸ πέταλο κι ἀρχίζει ἡ βουή,
 νὰ γυρνᾶ στὸ μυαλό μου σὰν ἀνθρώπινη φωνή.

Μέσα σ' αὐτὸ τὸ μακελειὸ ποὺ ἀρχινᾶ,
 εἶμαι πλοῖο χτυπημένο μ' ἀνοιγμένα τὰ πανιά.

Σέρνεται ἡ μέρα μου στὴ ψεύτικη χαρά,
 ἔλα ἐλπίδα νὰ μὲ βάλεις στὰ δικά σου τὰ φτερά.

3 σχόλια:

  1. Πραγματικά είναι πολύ μεγάλη η δύναμη της ελπίδας, το σκεφτόμουν τελευταία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ...κοίτα να δεις τώρα,που εσύ κυκλοφορείς ως σκουλουκούδιν μιλώντας για ελπίδα,ενώ κάποιοι άλλοι κυκλοφορούν ως μαύροι αριθμοί που δεν μάθανε να μετράνε,πως εκτός από τη δύναμη της ελπίδας,υπάρχει και η δύναμη σκέτη που μπορεί να τους αστράψει και καμιά ελπιδοφόρα εναλλαχτική μπούφλα μήπως τους πάνε επιτέλους τα μαύρα φαρμάκια κάτω!

    καλημέρα σκουλουκούιν! είναι από το ομότιτλο τραγούδι η έμπνευση για το ψευδώνυμο; :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτό το αισχρό παιχνίδι πατατράβηξε. Δεν θα ξανατολμήσει κανείς να συνεχίσει να παίζει ούτε μαζί μου ούτε με τη Δεισδαιμόνα γιατί θα γίνει όχι του Οκτώβρη του 17 αλλά της 17 Ν. Ξηγηθήκαμε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή