Ένα ρολόι στο καπηλειό κι ένα μπαλόνι στον ουρανό.

...Βοήθησέ με, με γενναιότητα άξιά Σου και άξιά μου, να βυθίσω τη ματιά μου, σ΄όλη την αλήθεια της ψυχής μας, κοφτερά και σταθερά, στην περασμένη, στη σημερινή, στην αυριανή. Και μη με λυπηθείς, γιατί η λύπη είν΄ ένα μέτρο vague et flou κι ανάξιο ακόμα, μπρος σε τέτοιες ώρες που η ψυχή έχει το χρέος να μετρηθεί και με τη ζωή και με το Θάνατο, και να βρεθεί ψηλότερη κι από τα δύο!

Άγγελος Σικελιανός
5.11.1938
Γράμματα στην Άννα