Ιβάν Καραμάζωφ : Υπάρχει θέληση για ζωή, κι εγώ ζω έστω και ενάντια σε κάθε λογική. Ας μην πιστεύω στην τάξη των πραγμάτων, όμως αγαπώ τα μικρά ανοιξιάτικα φυλλαράκια, τα νωπά ακόμα, αγαπώ το γαλάζιο ουρανό, αγαπώ αυτόν τον άνθρωπο ή εκείνον κει, και μερικές φορές (θα το πιστέψεις;), ούτε κι εγώ το ξέρω γιατί, μου είναι αγαπητό ένα ανθρώπινο κατόρθωμα που σ΄ αυτό ίσως και να ΄χω πάψει από πολύν καιρό να πιστεύω, κι όμως, από συνήθεια, το εχτιμάω.
Αλιόσα: Όλοι σε τούτον τον κόσμο πρέπει ν΄αγαπήσουν τη ζωή πριν απ΄τη λογική, και τότε μονάχα θα καταλάβουν και το νόημα. Το μισό της δουλειάς σου έγινε πια, Ιβάν. Τώρα πρέπει να προσπαθήσεις και για το άλλο μισό, και τότε θάχεις σωθεί.
Φ. Ντοστογιέβσκη, Αδελφοί Καραμάζωφ.
....................................
Τα μπράτσα μας είναι κλαδιά όλο καρπούς,
και τα τινάζει ο εχθρός – πως τα τινάζει! –
μέρα νύχτα.
και για να μας ρημάζει πιο εύκολα,
με όλη του την ησυχία,
δε μας αλυσοδένει τα ποδάρια
μα τα κεφάλια μας,
αγαπημένη μου.
Ναζίμ Χικμέτ, Οι εχθροί.
......................................................
Πονά όποιος μαθαίνει. Και εμείς μάθαμε :
κάθε είδηση βγαλμένη απ΄τη σκιά
μας παίδεψε όπως έπρεπε :
η αλήθεια ψίθυρος, άλλαξε όψη,
το φως εκπόρθησε τη σκοτεινή πύλη,
άλλαξε όψη ο πόνος.
Η αλήθεια έγινε ζωή μέσα σ΄αυτόν το θάνατο.
Βαρύς ο σάκος της σιωπής.
...................
Πάμπλο Νερούδα, Ημερολόγιο της μαύρης νήσου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου